Thuis vertrekken en aankomen is het simpelst. In alle andere gevallen moet je iets regelen voor de heen- of terugreis of voor beide. De vorige keer schreef ik over de fiets in de trein en kijk gerust ook eens naar mijn bericht over hoe het is om met de fiets de veerboot te nemen. Deze keer gaan we met fiets en al in het vliegtuig. Binnen Europa red je het over het algemeen wel om een alternatief te vinden voor het vliegen maar soms ontkom je er gewoonweg niet aan. Tijd en afstand zijn de grootste struikelblokken.
De gewoonste zaak van de wereld
Vliegen is tegenwoordig bijna net zo normaal als de bus pakken. Daarmee ligt voor de inwoners van welvarende landen de hele wereld open. In een dag sta je aan de andere kant als je wilt. Voor je fietsvakantie binnen Europa lijkt het dus de meest briljante optie. Je stap je ’s morgens in en fiets je ’s middags de eerste kilometers onder de Spaanse zon. Waarom nog kijken naar andere mogelijkheden? Toch kleven er praktische en zeker ook ideologische nadelen aan het vliegen als je op fietsvakantie gaat.
Kiezen uit regels, eisen en toeslagen
Je fiets meenemen in het vliegtuig is onderhevig aan een woud van regels en voorschriften die per vliegmaatschappij verschillen. Bij de ene betaal je sowieso extra, de ander ziet je fiets als onderdeel van je bagagevrijstelling. Zoveel maatschappijen, zoveel verschillende verpakkingsregels. Dozen, hoezen, voorwiel eruit, lucht uit de banden, noem maar op. Het is dus zaak om je bij het boeken al goed te verdiepen in de regels en toeslagen van de verschillende airliners, zodat je een afgewogen keuze kunt maken.
Als dat maar goed gaat
En dan is het nog maar die vraag hoe de fiets de reis doorstaat. Weleens, wachtend op take-off of uitstappen, gekeken hoe grondpersoneel met de bagage omgaat? Nou, precies. Goed en verstandig inpakken is dus niet alleen een kwestie van het opvolgen van de regels, je voorkomt er ook mee dat de plaatselijke fietsenmaker een hoofdrol speelt in de eerste scene van je vakantiefilm.
Verre van duurzaam
Voor de meeste verre reizen is het vliegtuig de enige reële optie. Binnen Europa is dat een ander verhaal. Zeker als je beseft dat een vliegreis, hoe milieuvriendelijk de rest van je vakantie ook is, een dikke streep zet door het predikaat ‘duurzaam’ voor de hele reis. Hoe verder, hoe erger.
Lang leve de uit-en-thuis-fietser
In ‘Hoe word ik een wereldfietser‘ halen Pim Verwer en Marja Kerst het voorbeeld aan dat vliegen naar Italië en daar rondtoeren met een huurauto nog bijna vier keer zo milieuvriendelijk is als een fietsreis in Nieuw-Zeeland. Vliegen naar Italië en daar fietsen is nog altijd rum een derde meer belastend dan alles op de fiets. Je kunt dus het beste beginnen en eindigen bij je eigen voordeur of gebruik maken van andere vormen van openbaar vervoer. Binnen Europa is dit vaak goed te doen.
Ik beken
Zelf heb ik nog niet geprobeerd om met mijn fiets het vliegtuig te pakken maar om met mijn groene verhaal niet roomser te klinken dan de paus; ik vlieg regelmatig voor mijn werk. Daarom probeer ik het privé steeds meer te beperken en zoek ik alternatieven als de trein of de ferry. Terug uit Santiago de Compostela ben ik wel gevlogen. Mijn fiets heb ik toen laten vervoeren door Camino Fietstransport, een bedrijf dat fietsen oppikt en thuis aflevert. Zelf was ik in een paar uur tijd terug in Nederland.
Informatie genoeg
Als als je op zoek bent naar meer praktische tips over vliegen met de fiets, kijk dan bijvoorbeeld op de site van de Fietsersbond of op een van de vele andere, al dan niet commerciële, websites als je googelt op ‘fiets in het vliegtuig’. Ook op de sites van de verschillende vliegtuigmaatschappijen is uiteraard informatie te vinden.