Langzamerhand begint de reis naar Santiago dichterbij te komen. Over ruim een maand is het zo ver. Dan vertrek ik. Afgelopen week heb ik mijn vrije momenten gestoken in de route. Hoe ik wil gaan rijden, hoeveel kilometers, waar te overnachten en meer. Met de boekjes, internet en de navigatie-app Pocket Earth ben ik voorzichtig begonnen aan een planning. Vloeken in de kerk, ik weet het. Want eigenlijk is het idee van pelgrimeren dat je je laat leiden door de dag en het moment laat bepalen waar je eet en slaapt.Een nobel streven. Ik denk niet dat deze pelgrims een vliegticket in de tas hebben waarop staat dat ze excact 29 dagen na vertrek worden verwacht op het vliegveld van Santiago de Compostela. Waarbij het getal van 29 ook enige planning impliceert omdat het flink korter is dan de meesten uittrekken voor deze tocht. Daarbij denk ik ook niet dat ze een principe-afspraak met hun ouders hebben om die rond dag 8 te ontmoeten op een camping in de buurt van Tours.
Kilometers vreten
Ik heb tijdens mijn reis naar Rome gemerkt dat ik, als ik alleen op de fiets zit, relatief veel kilometers per dag af kan leggen zonder dat het vervelend wordt of mij gaat vervelen. Daarom wil ik, zolang de wereld nog vlak is, beginnen met een aantal langere etappes. Kijkend naar de route plan ik op 120-130 kilometer per dag om verder naar het zuiden te zakken naar de 100 en het vanaf de Pyreneeën af te kunnen met dagafstanden can circa 80 kilometer. Zo houd ik een aantal rustdagen over of kan ik soms halverwege de dag besluiten dat de plek waar ik dan ben te mooi is om er geen nacht te blijven.
Het begint bij het begin
Een pelgrimage als deze is niet alleen een prestatietocht maar ook een zoektocht naar jezelf. En dan kan je maar beter bij het begin beginnen. De Jacobsroute doet dat officiëel in mijn geboortestad Haarlem. Toch heb ik besloten thuis in Zwolle te starten. Praktisch, omdat ik dan niet eerst met mijn fiets naar Haarlem hoef te gaan en symbolisch, omdat het ook wel wat heeft om mijn eigen voordeur achter mij dicht te trekken, op pad te gaan en ’s avonds te eindigen bij vrienden in Heeswijk-Dinther.
Het is ruim 130 kilometer maar wetende dat er goede koffie, lekker wijn en verse pizza op mij wachten, gaat dat lukken. Vanuit Heeswijk-Dinther zoek ik de aansluiting met de route zelf, die ik op wil pikken onder Zandhoven, zo’n 25 kilometer oost van Antwerpen. Voor de eerste twee etappes heb ik gebruik gemaakt van de planner in de app Pocket Earth. In de modus ‘fietsen’ pakt deze goed en leuk befietsbare wegen of fietspaden, zonder overdreven veel om te hoeven rijden.
Camping- en route-keuzes
Het is niet gebleven bij het plannen van de eerste twee dagen. Ik ben ook verder gaan kijken naar de route, de dagafstanden en mogelijke overnachtingsplekken. Zeker in België en het noorden van Frankrijk geen overbodige luxe. Niet alleen zijn de campings daar dun bezaaid, er zitten ook een paar exemplaren tussen die meer weg hebben van een Tupperware-party op een volkstuinencomplex dan van een kampeerplaats.
Omdat ik lekker bezig was heb ik de mogelijke campings en etappes tot aan net boven de Pyreneeën bekeken. Dan moet ik een keuze gaan maken of ik de originele oostelijke route over Oloron-Sainte-Marie ga volgen of de circa 150 kilometer kortere route over Saint-Jean-Pied-de-Port.
Via de site ‘de pelgrimstocht naar Santiago per fiets‘ van Mat Knaapen en zijn mailtje heb ik al wel begrepen dat de korte route niet de mooiste is omdat deze ook gebruikt wordt door vrachtverkeer en omdat Saint-Jean-Pied-de-Port wel heel toeristisch is. Dus wat dat betreft klinkt sneller weer eens zeker niet beter.
Credencial del peregrino
Ik heb al wel gezien dat, eenmaal in Spanje, de hoeveelheid campings weer drastisch daalt. Daarentegen zijn er dan albergues in overvloed dus misschien stort ik mij wel in het samen beleven van de Camino door een paar nachten temidden van de medereizigers door te brengen in een slaapzaal.
Zoals Marten Horjus beschrijft in ‘Fietsen op zee – naar Santiago en toen verder’ onstaan daar juist de mooiste ontmoetingen met de andere peregrinos. Ik heb maar een officieel credencial del peregrino, oftewel pelgrimspaspoort besteld om daar in ieder geval binnen te mogen. Moet ik toch op stempeljacht.
¡Hasta pronto y saludos a todos!