Nee joh, ik vertrek gewoon lekker vanaf huis. Geen gedoe vooraf. Ik moet tenslotte tot de dag voor vertrek werken en qua afstand scheelt het niets. Wat maakt het uit als ik niet de hele route fiets? Die route pik ik dan wel op in de buurt van Antwerpen. En ik kijk onderweg wel of ik überhaupt iets doe met mijn credencial oftewel stempelkaart.En toch eindigde ik op een zaterdag met een kop koffie aan tafel bij de Stichting Haarlem Santiago en luisterde ik naar de verhalen van Joost. Volgens de site van de Stichting Haarlem Santiago is Joost een van de oprichters van de stichting. Sowieso is hij een aanstekelijk verteller over alles wat met de Camino te maken heeft.
Een stroll through the park
Eigenlijk zou ik al onderweg zijn maar door omstandigheden vertrek ik een paar dagen later. Het werd nu ook logischer om in Haarlem te beginnen dus heb ik de fiets beladen en met de trein de fiets alvast bij familie in de buurt van Haarlem gebracht. Meteen al aanspraak onderweg.
Zowel in de trein als fietsend vanaf Schiphol verbaasde maar vooral geïnteresseerde blikken en vragen. Bijna met het schaamrood op de kaken moest ik steeds antwoorden dat ik slechts a stroll through the park aan het maken was en nog zeker geen lange reis. Desalniettemin wel leuk hoe mensen reageren als je met een paar gele tassen op je fiets onderweg bent. Dat belooft nog wat.
Geen stress op de Camino
Eenmaal besloten om te vertrekken vanuit Haarlem was het een kleine stap om all-in te gaan. En daar hoort een bezoek aan het Rosenstock-Huessyhuis aan de Hagestraat 10 zeker bij. Het huis is, onder verschillende namen, al ruim 600 jaar een pleisterplaats voor pelgrims onderweg naar Santiago de Compostela, aldus de website. De stichting heeft deze taak op zich genomen en helpt met met vrijwilligers de startende pelgrim op weg. Nadat ik aangebeld had bij de bibliotheek werd ik binnengelaten in een ruime zaal met een grote ovalen tafel.
Joost zat aan het hoofd – op de praatstoel – en samen met nog een paar fietsers en wandelaars luisterde ik naar de ogenschijnlijk onuitputtelijke stroom verhalen over de route, de belevenissen en de must sees, afgewisseld met hier en daar een goede tip. Al snel ging het gesprek over de motivatie om te beginnen aan de Camino en wisselden we onderling ook informatie en adviezen uit.
Een vooraf geboekte vliegreis was in ieder geval niet verstandig omdat het stress zou kunnen opleveren als je mogelijk in tijdsnood zou raken. Maar ja, dat geldt dan toch ook voor het einde van je hoeveelheid vakantiedagen. Gelukkig heb ik een paar rustdagen achter de hand om onverhoopte tegenslagen het hoofd te kunnen bieden.
Zo pratend met anderen begint de diepere laag van de tocht steeds een beetje meer betekenis te krijgen. Welke last zal ik bij Cruz de Ferro, in de vorm van een van thuis meegebracht steentje, van mij afgooien? Voor ik vertrok heeft Joost een stempel gezet in mijn credencial. Ik mag officieel op pad als pelgrim.
¡Hasta pronto y saludos a todos!
Gaaf dit. Ik ben zeer benieuwd naar je gehele reis. Succes
Dankjewel Jörgen, I’ll keep you posted!