Inpakken voor de fietsvakantie

Als het om inpakken gaat houden veel fietsreizigers er hun eigen ideeën op na. Uiteraard moet het geheel niet te zwaar worden, maar de afwegingen die daar op volgen zijn net zo divers als de fietsers zelf. Zo besparen sommigen op kleding maar zeker niet op kookgerei. Anderen moeten er niet aan denken met lege handen te staan bij mogelijke pech en slepen de halve werkplaats mee.

De volgende wil er ‘s avonds nog wel een beetje fatsoenlijk bijlopen en neemt een uitgebreide garderobe mee. Hier pretendeer ik op geen enkele wijze alle wijsheid in pacht te hebben maar wil je graag meenemen in mijn overwegingen om tot een persoonlijke inpaklijst te komen.

Kleding

Met kleding kan je veel gewicht besparen. Door zo min mogelijk mee te nemen maar ook door de juiste materiaalkeuze. Licht en sneldrogend. Want als je weinig meeneemt dan moet je wel vaak wassen (of op z’n minst spoelen). Mijn credo is dan van alles 1, behalve die kledingstukken die je op je lijf draag zoals t-shirts, sokken, boxershorts en boxershorts met zeem voor tijdens het fietsen. Daarvoor geldt: 1 aan en 1 in de tas of was.

Uiteraard neem ik uit voorzorg ook wat mee tegen de elementen. Een lichtgewicht regenjas die ook als buitenlaag kan dienen, rainlegs, een dunne fleecetrui en een thermoshirt met lange mouwen en een bodywarmer moeten samen voor de nodige bescherming zorgen.

De korte fietsbroek en fietsschoenen uit ‘Goede voornemens’ zijn helaas alweer van de lijst vanwege gebrek aan draagcomfort naast de fiets. Er is een gewone outdoorbroek voor in de plaats gekomen en een paar stevige lage schoenen. Na enig speurwerk heb ik de gewone trappers weer gevonden en op de fiets gemonteerd.

Kamperen

Met een goedgevulde creditcard kan je flink besparen op het gewicht van je uitrusting maar een maand op krediet gaat wel in de papieren lopen. Dan is een goedgevulde fiets vol kampeerspullen een prima alternatief om flink op uitgaven te besparen. En als je er van houdt is het ook een mooi alternatief. Vaak midden in de natuur en in ieder geval ook midden tussen de mensen.

Je moet echter wel bereid zijn om een paar kilo extra mee te slepen. Mijn tent is klein en weegt met een extra footprint (een bijpassend grondzeiltje) nog geen twee kilo. Wat de slaapzak betreft hoop ik op niet al teveel kou en mijn Thermarest-matje moet zorgen voor een minimum aan comfort. Mijn kussen maak ik uit een deel van de kleding. Het enige wat je overbodig zou kunnen noemen is mijn stoeltje.

Eten en koken

Ook hier gaat op dat je de lichtste boterham smeert met de creditcard al gaat er niets boven je eigen kopje koffie of je eigen potje pasta. Hier ga ik echter wel voor de gulden middenweg. Met een klein brandertje en een beperkt pannensetje hoop ik het te redden. Het eigen culinair vermogen beperkt zicht dus tot een instantmaaltijd of pasta-pesto. Voor de rest val ik terug op de uitbaters onderweg. Natuurlijk mag een reservemaaltijd en een zakje met thee en koffie niet ontbreken. Espresso scoor ik en-route wel, op de camping volstaan de staafjes van Nespresso prima.

Sleutelen

Uit dit hoofdstuk hoop ik alleen gebruik te hoeven maken van de smeerolie en de poetslap. Er kan echter tijdens al deze kilometers wel wat mis gaan en dan is het fijn om zelf iets te kunnen. Hopende dat ik daarmee de ellende beperk neem ik ook maar een beperkt arsenaal aan gereedschap mee. Wat binnenbanden, een plaksetje, een multitool met kettingpons en uiteraard spullen om de ketting te smeren. Voor de rest ben ik overgeleverd aan de goden en de plaatselijke fietsenmakers (klopt drie keer af op een onbeschilderde plank). Wel heb ik vier spaken van de juiste maten (voor- en achterwiel) aan mijn frame vastgezet met tiewraps, zodat ik bij eventuele vervanging de juiste kan (laten) plaatsen.

Electronica

De gewone vakantiefietser kan al niet zonder en voor de schrijvende fietsreiziger die ook nog eens vrijwel realtime zijn lezers op de hoogte wil houden is het al helemaal onmogelijk. Electronica. De iPad en de iPhone vormen de kern. De een voor het schrijven en de ander voor de foto’s, de social media, het contact onderweg en natuurlijk de navigatie.

Voor de iPad heb ik ook nog een ClamCase Pro. Dat is een case en toetsenbord ineen, waarmee de tablet eigenlijk een heel klein laptopje wordt. Omdat het lekkerder leest, een e-reader vol met boeken om weg te dromen in mooie verhalen als ik klaar ben met het beleven en beschrijven van mijn eigen. Naast het vinden van de weg met de iPhone wil ik mijn Garmin horloge misschien gebruiken om bij te houden welke wegen ik gevonden heb.

Al deze gatgets hebben een gezamenlijk nadeel. Ze vreten stroom. Dus gaat er ook een powerbank in de tas, een bonte spaghetti aan laadkabels en een paar stekkers zodat ik in restaurants of bij vriendelijke caravanbewoners een handjevol mAh kan bietsen. Eigen stroom trap ik zelf bij elkaar met mijn naafdynamo.

Verzorging en EHBO

Qua hygiene lijkt de moderne pelgrim wat mij betreft niet meer op zijn voorganger. Gezond van lijf en leden vergt schoon van lijf en kleden. Gelukkig heeft de gemiddelde drogist tegenwoordig een heel schap met kleinverpakkingen zodat de kilo’s beperkt blijven en ik goed beschermd tegen de zon op pad kan.

Na een dag fietsen zit ik geknipt en geschoren voor mijn tentje en zelfs als de muggen andere plannen hebben ben ik gewapend. De dagelijkse was is dan natuurlijk al gedaan. En over die was gesproken, ik neem een klein flesje vakantiewasmiddel mee maar er zijn ook mensen die voor kleren, lijf en afwas naar volle tevredenheid een goedkope shampoo gebruiken.

Wat EHBO betreft, pak ik een kleine kit in met de basiszaken. Deze vul ik aan met bijvoorbeeld een tekentang en wat pijnstillers voor het geval dat. Onderweg wil ik , als het erg warm is, ook nog wel eens een buisje magnesiumtabletten kopen om mijn mineralen een beetje op pijl te houden. Zolang je in landen rijdt met een goede medische standaard is dit ruim voldoende. En net als bij het gereedschap geldt ook hier dat je het hopelijk voor niets met je mee sleept.

Overig

Dit klinkt misschien als een vergeten rijtje maar hier zitten wel een paar belangrijke zaken tussen. Denk bijvoorbeeld aan paspoort, verzekeringspapieren, pinpas en creditcard, rijbewijs. Maar ook gewoon de routeboekjes voor onderweg, de reservesleutel van het fietsslot en de veiligheidszaken zoals de helm.

Wist je trouwens dat die bij voorbeeld in Spanje ook echt verplicht is? Buiten de bebouwde kom? Met pijn in het hart (en de benen ) sleep ik ook een kettingslot mee zodat ik mijn fiets af en toe alleen durf te laten. En de schrijvende fietser kan niet zonder een deugdelijk notitieboekje met een fatsoenlijke pen om zodra er iets te noteren valt aan de slag te kunnen. Het zou jammer zijn als mooie indrukken gaandeweg de dag verloren gaan.

Aanvullingen of verbeteringen?

Met dit bericht over mijn inpaklijst probeer ik een zo volledig mogelijke lijst te presenteren, geschikt voor mensen die net als ik door Europa fietsen. Mocht je zaken missen, vragen of aanvullen hebben dan hoor ik het graag.

Eén antwoord op “Inpakken voor de fietsvakantie”

  1. Jaren door Europa en Nederland getrokken met de bepakte fiets. De laatste 18 jaar met een Bobyak achter de fiets, dat is het “einde”! In de kar altijd een tent waar ik de fiets en kar in kwijt kon, dat scheelt een zwaar kettingslot. In de 30 jaar dat ik dat deed is er nooit iets gestolen.

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

%d