De kop is er af en de eerste etappe zit er op. Ik ben op weg naar Santiago de Compostela. Na een welverdiende maaltijd – ik hoefde slechts water te koken, de rest deed Knorr voor mij – en genietend van de oploskoffie, zit ik aan een picknicktafel op SVR Camping de Beekhoek in Ulvenhout. Eerste evaluatiepuntje: minder zon of meer smeren.
De route
Rond 07:00 uur zat ik vanmorgen op de fiets. Je kunt zo’n eerste dag maar beter op tijd beginnen is het niet? En voor ik verder ga moet ik eerst even het leugentje, dat in de titel van dit bericht zit, toegeven. Ik ben gestart in Cruquius en niet in Haarlem. Dat leverde mij al snel een winst op van tweeënhalve kilometer. Maar niet getreurd, vanaf Bennebroek heb ik de officiële route trouw gevolgd.
Daar ging het door de Bollenstreek naar Leiden en over het startparcour van de marathon door Zoeterwoude-Dorp, dwars door het Groene Hart. Bij Capelle over de Hollandse IJssel met een fietsveer, bij Krimpen over de Lek met een pont en van Papendrecht naar Dordrecht met de waterbus. Dat Leiden een prachtige stad is wist ik al en Dordrecht kan ook aan dat lijstje worden toegevoegd. Na Dordrecht over de Moerdijkbrug richting Breda Tot slot de laatste kilometers tot aan Ulvenhout waar de vriendelijke campingbeheerder mij tegen een kleine vergoeding wel een paar vierkante meter gras wou verhuren.
Non-stop tot het witbier
De route van vandaag was, op wat kleine stukken buitenwijk na, ronduit mooi te noemen. Zonder het echt door te hebben ben ik dwars door de randstad gefietst. De skyline van Den Haag en Rotterdam waren nooit echt ver maar om mij heen zag ik vooral groen en wijdsheid. De zon deed ook leuk mee. Nog voor de Zilk had ik mijn fleece alweer in de tas zitten en ik voel mijn armen, mijn benen en mijn hoofd gloeien.
Ja, ik kende Kinderdijk al maar nee, ik wist niet dat dit de Zaanse Schans van groot Rotterdam was. Slalommend tussen drommen Japanners probeerde ik er mijn weg te vinden zonder al teveel bloedvergieten. Het schijnt dat daar een paar mooie molens staan maar ik had al mijn aandacht nodig om deze hobbyfotograven die ineens het fietspad opliepen (camera nog voor het gezicht) of in de meest rare houding, liggend op het fietspad, hun reisgenoten én alle molens probeerden vast te leggen, te ontwijken.
Ondanks dat de westenwind soms wat zuidelijke neigingen vertoonde stond ik voor ik er erg in had in Dordrecht. Op af en toe een reepje na was ik alleen nog maar gestopt voor koffie. Dus tweede evaluatiepuntje: je hebt ook vakantie. Op de een of andere manier en totaal onterecht heb ik vooral de steden een beetje gelaten voor wat ze zijn. Ik zal er vanaf morgen eens wat meer op gaan letten.
Na de Moerdijkbrug besloot mijn maag dat het nu echt wel tijd was voor een goede lunch. De bakker in Lage Zwaluw boodt daarvoor een meer dan prima uitkomst. Daarna eindigde de fietsdag met een goed gesprek op de Ginnekenmarkt, waar ik met een oud-collega had afgesproken om wat te gaan drinken. Een vlugge check hoe ver het nog was naar de camping en ik durfde aan het bier. Een heerlijk koud witbiertje.
Even wennen
Nu staat de tent en is deze weer ingericht als vanouds. Het ritueel van aankomen, opzetten, douchen en wassen verliep nog wat onwennig maar dat zal niet lang duren. Ik heb de route voor morgen bekeken dus eigenlijk mag ik naar bed. Is tien uur acceptabel?
¡Hasta pronto y saludos a todos!
Beste Erik,
Wij kennen elkaar niet. Toch (of juist daarom) wou ik reageren met de melding dat het leerzaam is om te lezen over de ervaringen van iemand die nu doet wat jij straks wilt proberen. Lezend smaakt het in ieder geval naar meer.
Veel succes. Groetjes Suzanne.
Dag Suzanne,
Dank voor je bericht. Leuk om te lezen dat het gewaardeerd wordt.
Groet, Erik.
Hé Eric,
Zo de kop is er af goed van je dat je dit zo alleen doet! Trouwens vind ik het erg leuk om je blog te lezen ( je kan zo schrijver worden).
Succes en ik kijk uit naar de volgende blog
Dank je wel Eugene, ik ga mijn best doen!