Volledig uitgerust de Ring of Kerry op

Ik blijf nog even (lezen)

Een dagje luieren en lezen. Gisteravond speelde ik al met de gedachte en als ik met een vroege kop koffie voor het hostel zit, weet ik het zeker. Ik blijf een dagje hangen en niets doen. Het weer is (en blijft voorlopig) geweldig en Rainbow Hostel Dingle leent zich meer dan uitstekend voor een verlengd verblijf. Ik maak ontbijt, nog een kop koffie en klets nog wat met Mark, de Amerikaan met wie ik gisteravond tot ‘sluitingstijd’ gepraat heb over reizen, politiek en wat al niet meer. 

Daarna zet ik mijn stoeltje in de schaduw van de bomen en pak mijn e-reader om een paar uur te verdwijnen in de belevenissen van Pete McArthy, die in ‘McArthy’s Bar –A Journey of Discovery in Ireland’. In tegenovergestelde richting beschrijft hij mijn reis, al gebruikt hij een oude Volvo in plaats van een Koga. Hij bezoekt daarbij zoveel mogelijk pubs met zijn naam op de gevel. Dat zou in mijn geval een dorstig geheel opleveren.

Lezen en de wielren-look wegwerken

Fish ‘n Chips

Na het lezen neem ik de fiets onder handen. De ketting loopt weer kraakvrij en als ik iets anders aanraak dan mijn stuur heb ik geen vieze handen meer. Schoon genoeg om in het wild gezien te worden neem ik de fiets mee naar zondags Dingle, waar de andere toeristen zich tegoed doen aan de lunch. Met een portie fish ‘n chips doe ik mee en stap daarna een bar met beer garden binnen waar ik tussen de juichende engelse motorrijders een stukje Engeland – Panama meepak. Bij 5-0 haak ik af.

Reisperikelen

De rest van de middag besteed ik met het boeken van wat hotelovernachtingen in Dublin en Cork en het uitzoeken van de mogelijkheden om de trein te pakken zodat ik wat langer in het zuidwesten van het land kan blijven. Geen probleem. Het is nog niet aan de hand maar na alle verhalen dat ik beter hier kan blijven dan door het minder mooie zuidoosten te fietsen, vind ik het fijn dat het een prima optie is.

Eigenwijze route-keuze

Boek uit, helemaal opgeladen (zowel de apparaten als ik zelf) en klaar voor een volgend avontuur. De Ring of Kerry. Een rondrit over het schiereiland Iveragh. Erg toeristisch naar verluid maar daarom zeker niet minder mooi om te doen. En met officially the best camping in Ireland in het vooruitzicht kan het eigenlijk alleen maar beter worden. Ik wijk daarmee af van de Groene Ronde van Ierland, die dit schiereiland helemaal overslaat.

Na een korte stop bij de supermarkt laat ik Dingle achter mij en rij ik de Wild Atlantic Way verder zuidwaarts op. Het eerste stuk is even saai en druk, met een flink aantal wegwerkzaamheden, maar daarna het ene kodak-moment het andere op.

Koeien zuid van Dingle

Strandweer

Midden in de Dingle Bay ligt een klein schiereilandje. Meer een schierstrandje eigenlijk. Inch Strand. Je kunt er vooral surfen. Ondanks dat de zon hoog aan de hemel staat zie ik verder niemand zwemmen. Alleen de surfers wagen zich, dik aangekleed, in het water. Ik stop er voor een kop koffie met een iets lekkers. Het is  net alsof ik in Nederland aan het strand wat bestel als ik de rekening zie, maar ach, het is tenslotte vakantie.

Inch Strand

De Ierse hittegolf

Na Inch Strand gaat de reis verder langs de plaatsjes Castlemaine en Milltown. Een iets minder mooi stuk, maar gelukkig fietst het lekker door. Voor het eerst deze dag heb ik niet genoeg aan de twee bidons plus wat ik onderweg te drinken neem. Ierse hittegolf, waarbij genoteerd moet worden dat ze dat hier al vinden als het drie dagen ergens 25 graden is. In Killorglin eet ik een broodje bij de brug over de Laune, voordat ik daadwerkelijk de Ring of Kerry op ga.

Lunch in Killorglin aan de Laune

Inhaalcapriolen

Eigenlijk volg ik nog steeds gewoon de Wild Atlantic Way, waar de Ring of Kerry deel van uit is gaan maken. Het enige jammere is dat ik grotendeels de hoofdweg volg op deze manier. Auto’s mogen er 100 en er is niet overal voldoende plek om makkelijk in te halen. Dat heeft tot gevolg dat je soms wat asociaal voorbijgestoken wordt. Het asociale zit ’em er meestal in dat ze mij netjes ontwijken maar dat het met de tegenligger op de andere baan maar net goed gaat. Morgen maar eens kijken of er alternatieven zijn.

1200 kilometer in 4 dagen?

De hele dag groet ik racefietsers, eigenlijk meer bike packers, die mij tegemoet komen met hun minimaal bepakte fietsen. Als ik bij een tankstation stop voor een blikje, spreek ik er een paar. Ze rijden van onder naar boven langs de kust. 1200 kilometer in vier dagen. Dit is de eerste dag. Gekkenwerk, maar wel stoer. Deze mannen zien er in ieder geval niet uit alsof ze dit vol gaan houden. Ze moeten nog totaal Dingle, waar ik gestart ben. Toch wens ik ze alle succes van de wereld als ik weer opstap.

Terecht toeristisch

Goed en wel een stuk het schiereiland op en weer echt aan de kust, begrijp ik waarom dit zo’n gewilde ronde is. Het ene moment volgt de weg een bergrichel net naast de baai, met uitzicht op de oceaan in de verte. Het andere moment draai ik juist door het binnenland om zo’n berg heen. En het loopt op een paar korte klimmetjes na nog vlak ook. Mijn geluk kan niet op.

Uitzicht op Kells Bay Beach
En daarna een stukje klimmen door het binnenland

Kamperen aan de waterkant

Al snel doemt Cahersiveen, mijn einddoel voor de dag, op. Ik trakteer mijzelf op een ijsje voor ik Mannix Point Camping opzoek. Het ligt aan een kleine baai van de Atlantische Oceaan en ik krijg een plekje aan het water. Gewoon prachtig. Voor ik ook maar iets doe zet ik mijn stoeltje in elkaar. Een half uurtje genieten van de zon en het uitzicht.

Mijn plekje voor de nacht.

Atlantisch koud water en een warme zonsondergang

Als de tent staat neem ik een duik en begrijp ik het gebrek aan badgasten vanmorgen. De Atlantische Oceaan is behoorlijk fris. Ik hou het bij deze duik en ga snel verder met het basis-programma. Douchen, wassen en bedenken wat ik ga eten. Omdat er weer een uitgebreide campers kitchen voor algemeen gebruik is ga ik nog een keertje gewoon koken. Op en neer naar de supermarkt voor wat verse ingrediënten en koude dranken en een uurtje later zit ik met een volle buik en een kop koffie (gevolgd door een biertje) te genieten van de ondergaande zon.

Ondergaande zon op Mannix Point Camping, Cahersiveen

Slán agus beannachtai do gach duine!

3 antwoorden op “Volledig uitgerust de Ring of Kerry op”

  1. Hoi Erik, mooi verhaal! Ik heb nog vage plannen om t avontuur aan te gaan. Over de terugreis heb ik twijfels. Kan het zijn dat ik jou verslag mis? Van Holyhead naar Hull? Heb jij de boottochten tevoren geboekt of zou er altijd wel een plekje zijn voor een passagier met fiets?
    Hoor graag van je!
    Groet, Yvonne

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

%d