Van zo‘n spetterende finale had ik niet durven dromen. Sterker nog, een beetje minder spetterend was ook prima geweest. Tijdens het laatste broodje op Frans grondgebied begint het te druppelen en van de regen in de drup wordt het vanzelf gieten. Ik sta droog maar na een half uur geef ik het wachten op. Als je eenmaal door bent is het water heerlijk. Welkom in Zwitserland. Wat is dit stuk toch mooi groen… Mijn voornemen om er een toeristisch ritje van te maken gaat overboord. Ik trap flink door tot ik voor Basel SBB Bahnhof sta.
Grensgeval
Het is zo‘n typische laatste fietsdag. Geheel onterecht een beetje een ‘let’s get it over with-gevoel’. En na de prachtige omgeving van de afgelopen dagen is de route ook wat minder. Of zou dat door die dreigende wolken komen die mij uiteindelijk tijdens de lunch weten in te halen? Na een goeie twintig kilometer fiets ik de eerste keer Zwitserland binnen. De eerste keer? Ja, de route en de grens kunnen het hier maar moeilijk met elkaar eens worden. Totaal rij ik drie keer Frankrijk uit en Zwitserland in.
Aangeharkt
Onderweg zie ik in Frankrijk na Dannemarie niets meer wat aan de oorlog herinnert. Tot mijn schrik lees ik pas in Basel dat ik nog even van de route af had gekund om de markering van het begin van de frontlijn te bekijken. Helaas. In het neutrale Zwitserland zelf is die hele oorlog natuurlijk ver te zoeken. Wel valt meteen de Zwitserse regeldrift op. Wat is het een prachtig land qua natuur, maar in de Zwitserse ‘randstad’ is het netjes en in orde. Alles klopt, alles schoon, niets aan het toeval overgelaten. Zelfs in een grote stad als Basel moet je goed zoeken naar de rafelige randjes.
Uit de toon
Mijn hotel ligt op een steenworp afstand van het station waar morgen mijn trein vertrekt. En dan hoef je geen goeie werper te zijn. Fiets netjes in de kelder achter slot en grendel. Nadat ik onder de douche weer een beetje mens geworden ben ga ik er even op uit om de stad te bekijken. In de regen. Met korte broek en mijn Vaude fietsschoenen waarvan de SPD-plaatjes soms een snerpend geluid maken op de kinderkopjes van de Altstadt, val ik een beetje uit de toon.
Erik, bedankt voor alweer je laatste reisverslag van deze reis. Zoals altijd was het weer leuk je te volgen. Goede terugreis en geniet van de laatste vakantiedagen.
Johan