Dag 9: Bruchsal – Schellbronn

Daar zit je dan. Zwembroek, slippers en een t-shirt voor de vorm, om 10 uur ’s avonds voor de tent. Het was even klimmen, het was even warm maar het is de moeite waard. Een rustige, luxe camping, gezellig met een rijtje Hollandse fietsers bij elkaar. Van het rijtje al twee stellen die ik eerder getroffen heb, waarvan een voor voor de vijfde keer. Wat dat betreft jammer dat ik de komende dagen door de omweg en de rustdag bij Ox een achterstand op ga lopen.

Mit Pommes

Vanavond heb ik voor het eerst niet zelf gekookt. Waarmee ik niet zeg dat ik iedere dag culinaire hoogstandjes op tafel (welke?) zet. Ik kies de zakjes uit op kooktijd, daarna pas op smaak. Soms een tomaatje of een courgette erdoor en af en toe de restjes vleeswaren van de lunch. Ik fiets nu al zeven dagen door Duitsland en heb nog geen hap Duits eten op. Dus toen ik vanmiddag onder het genot van alweer een Haeffenweizen, samen met twee solo terugfietsers tips voor de ‘road ahead’ zat uit te wisselen en het restaurant ter sprake kwam, was ik snel over. Jägerschnitzel mit Pommes, bitte! Met twee totaal onbekenden, nu nieuwe bekenden, een hele gezellige avond.

Hij ziet ze vliegen

Nee, echt. De ultieme motivatie om hard tegen een heuvel op te rijden zijn steekvliegen. Van die gemene. Ik weet nooit of ze nu horzels of paardevliegen heten, gemeen steken doen ze in ieder geval wel. In het bos tussen Bretten en Pforzheim zorgden ze er wel voor dat ik, staand op de pedalen, de heuvels op stoof. Al mag voor het werkwoord ‘stuiven’ ook ‘ploeteren’ gelezen worden.
‘Vanaf nu is het gedaan met de vlakke etappes’ viel in de route te lezen. En dat was waar. Direct uit Bruchsal ging het omhoog en slechts af en toe even omlaag. Uitzondering was daarop de afdaling naar Pforzheim. Gelukkig gaat het mij aardig af. Niet snel maar ik kom boven, met alle bepakking. En ergens vind ik dat afzien nog lekker ook. Het geeft veel voldoening en leuke aanmoedigingen van de tegenliggers die op snelle fietsen nog sneller voorbij komen flitsen.

Nieuwe route

De kaart van Stuttgart en omgeving lag vanmorgen keurig klaar bij de boekhandel. Op een rustig bankje in het park van Pfortzheim heb ik gepoogd een goede route uit te stippelen om, zonder overdreven veel klimmen, in Raidwangen uit te komen. Van de beschreven paden af, het onbekende tegemoet. Zal het in het echt zo uitpakken als op de kaart? Mijn tactiek van bestaande fietsroutes en watertjes volgen gaat morgen getest worden. Daarover later meer. Van mijn rustdag in Raidwangen ga ik maar meteen een semi-praktische dag maken. Brandstof mag bijgevuld worden, mijn fietsbroek heeft zijn beste tijd gehad en een hempie schijnt in Italië beter te fietsen dan een hip fietsshirt met kabouters erop. Er moet geshopt worden.

A presto e saluti a tutti!

 

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.