Buiten wat klusjes, een retourtje supermarkt voor een lunch en enkele duiken in het meer doe ik helemaal niets vandaag. Ja, in schaduw zitten en lezen. Benen omhoog houden en ze tot rust laten komen. Dat valt nog nog niet mee. Na acht dagen fietsen is een dag stilzitten zowel heerlijk als saai. Ik merk dat ik een beetje ongedurig word en het duurt even voor ik mij aan nietsdoen kan overgeven. Als ik uiteindelijk in de loop van de middag een flink stuk heb gezwommen en op een vlot, in de zon, lig uit te hijgen, val ik zowaar gewoon in slaap.
Recuperatie en reparatie
De zon brandt mij rond half zes ‘s morgens uit de tent. Eerste actie nadat ik besloten heb te blijven is een kleine verhuizing naar schaduw. De rustdag die gisteren al in de lucht hing is een feit. Ik doe mijn hele garderobe in de was en loop mijn fiets na. Dat laatste is maar goed ook, want nu zie ik dat een van de boutjes die de bagagedrager op zijn plek moeten houden niet helemaal tot Camp Viking is meegekomen. Die heb ik niet in mijn zakje reserves. Gelukkig heeft de camping een grote schuur voor onderhoud aan machines en meer. Met een beetje kunst- en vliegwerk zit de boel weer vast als een huis. Wel een reminder voor mijzelf om dit soort dingen beter in de gaten te houden.
Fietsolofie
Qua lezen blijf ik in thema. ‘Het peloton en ik: Een filosofie van de mens in de massa’ van renner en filosoof Guillaume Martin. Over de fundamentele tegenstellingen in het leven, uitgelegd aan de hand van het peloton. Met citaten van Socrates tot Bernard Hinault, probeert Guillaume te duiden hoe het grote peloton, dat wij de samenleving noemen, werkt. Pfoi! Af en toe een verfrissende duik in het Revsundmeer is dus geen overbodige luxe.
Drie nullen en La Chouffe mag altijd
Ik heb de eerste 1000 kilometer onder de banden. Wat betreft de afstand ben ik op de helft. Gek, want ik heb het gevoel dat ik nog maar net begin. Al lezend en zwemmend wordt het avond. Ik trakteer mijzelf op een etentje in de pub van de camping. Pasta lijkt mij verstandig en ik ben blij met de biersuggestie die ze daarbij geven. Samen met de andere gasten op het terras geniet ik ondertussen van de slapstick opgevoerd door vijf dronken Zweden bij wie het Belgisch nat en de zon iets te hard zijn aangekomen. Twee motorbootjes waarvan er eentje is vastgelopen maken het schouwspel compleet.
Vi ses snart och hälsningar till alla!