Het einde van de reis is alweer in zicht en ik moet een beetje plannen om op tijd – lees niet te vroeg – in Bazel aan te komen om daar de trein terug te nemen. Dus vandaag een korte etappe en dat komt goed uit want het weer is vannacht omgeslagen. Druilerig, nat en flink frisser dan de afgelopen dagen. Daarbij is het hier in de buurt niet bepaald plat én heb ik een camping met bivak-hutten gevonden, waar ik beter kan vertoeven dan in mijn tentje. Allons!
Lees verder “Rustdag met 1200 hoogtemeters”Dalen is een kunst
Omlaag. Onderin de beugels, laag blijven. Remmen voor de bocht. Binnenbeen hoog, druk houden op het buitenbeen én de binnenhand. Een blik achterom, buitenbocht tot je door kan kijken en dan via binnen weer naar buiten. En oja, checken op tegenliggers, grint, kuilen en ander gevaar. Oftewel – ik sta enigszins trillend (niet alleen van de kou) beneden in Turckheim maar wel met een smile van oor tot oor. Naar blijkt is dit niet eens de mooiste afdaling vandaag.
Lees verder “Dalen is een kunst”Laatste fietsdag
Van zo‘n spetterende finale had ik niet durven dromen. Sterker nog, een beetje minder spetterend was ook prima geweest. Tijdens het laatste broodje op Frans grondgebied begint het te druppelen en van de regen in de drup wordt het vanzelf gieten. Ik sta droog maar na een half uur geef ik het wachten op. Als je eenmaal door bent is het water heerlijk. Welkom in Zwitserland. Wat is dit stuk toch mooi groen… Mijn voornemen om er een toeristisch ritje van te maken gaat overboord. Ik trap flink door tot ik voor Basel SBB Bahnhof sta.
Lees verder “Laatste fietsdag”