Verhalen tussen bikepacktrips en fietsvakanties
In het laatste stuk van de klim is souplesse al lang vervangen voor stoempen. Met nog één tandje in de reserve zwoeg ik mij van bocht naar bocht. Net zacht genoeg om mijn benen niet te laten ontploffen maar verre van relaxt. Het zweet gutst. Dat is ook niet gek, want de zon staat vol te schijnen. Tot ik aankom bij een soort van tussenpas, waar mijn klim links omheen gaat. Lees verder “Dag 24: Molinaseca – Portomarín (134 km)”
Enigszins verdwaasd kijk ik naar alle drukte om mij heen over het plein voor de kathedraal van Santiago de Compostela. Expres nog even gestopt om aan de rand van de stad een hapje te eten. Alsof ik het moment van ‘er zijn’ voor mij uit probeerde te schuiven. Vijfentwintig dagen waarvan drieëntwintig daadwerkelijk op de fiets zijn voorbij en ik ben er. Lees verder “Dag 25: Portomarin – Santiago de Compostela (106 km)”
Terug op de fiets voor het allerlaatste stukje van de route. Een soort bonus-track zou je kunnen zeggen. Op naar paal 0,000. De plek waar, volgens de overleveringen, het lichaam van St. Jacob aan wal is gebracht en Keizer Karel zijn lans in de grond stak om aan te geven dat zijn rijk zo wel groot genoeg was. Lees verder “Dag 26: Santiago – Finisterre (120 km)”
Maarten van Roozendaal had het er al over. Gisteren bleek de een na allerlaatste te zijn. Het einde van de wereld is niet het einde van de fietsreis. Geen bussen dus ook die laatste streep terug naar Santiago kan gewoon op eigen kracht. Een boel eigen kracht want het eerste stuk kwam overeen met het laatste stuk van de heenreis. En dat ging voornamelijk omlaag. Lees verder “Dag 27: Finisterre – Santiago (91 km)”
De laatste avond werd ik nog getrakteerd op zang en dans. De volgende dag ging ik als gewone toerist met de taxi naar het vliegveld en via Madrid terug naar Nederland. Met een hoofd vol herinneringen aan een prachtige reis. Het was voorbij en het gewone leven zou spoedig weer beginnen. Een beetje weemoedig maar ook wel weer met zin om naar huis en aan het werk te gaan. Lees verder “Weer thuis”
‘Als je zo ver gaat fietsen dan moet je zeker veel trainen?’ Vragen van deze strekking komen regelmatig voorbij als ik mensen vertel dat ik op pad ga naar Santiago de Compostela. En als ik dan zeg dat ik helemaal niet ga trainen, dat ik zelfs waarschijnlijk helemaal niet op mijn Worldtraveler zit voordat de tocht start, dan kijken ze mij raar aan. Maar zo gek is het eigenlijk niet. Iedereen die een beetje basisconditie heeft kan zo opstappen en beginnen met de reis van zijn of haar leven. Lees verder “De marathon”
Wat is het toch met bedevaartsoorden? Wat maakt het dat juist die plekken in de moderne tijd nog steeds hun aantrekkingskracht hebben? Ook zonder grondig onderzoek durf ik wel te beweren dat de moderne pelgrim geen wereldwonderen meer najaagt of voor zijn zielenrust die ene heilige plek wil zien zodat hij daarna vredig heen kan gaan. Slechts een kleine groep gaat nog echt op pad vanuit het geloof.
Ik denk dat de meeste pelgrims, net als ik, vooral op pad gaan vanuit een soort geestelijke onrust en het verlangen om zichzelf tijdens de zware tocht te overwinnen. Lees verder “Op bedevaart”
Met alle technische mogelijkheden zijn ze eigenlijk niet meer nodig. Boekjes met de beschrijving van je fietsroute. Natuurlijk vind je algemene informatie over je reis online. Want alles staat tenslotte op het wereldwijde web. Zeker nu de roamingkosten er bijna vanaf zijn is het internet de ideale raadgever voor onderweg. Toch vertrek ik niet zonder. Want deze speciale boekjes hebben een aantal voordelen waardoor ik ze niet achter kan laten.
Lees verder “6 redenen om routeboekjes te gebruiken”