Treinen naar de ferry

De dag kriekt amper en ik zet mijn fiets al in de trein. Zoals vaker voor een reis niet heel goed geslapen maar klaarwakker. Onderweg naar Frederikshavn om de ferry naar Oslo te pakken en dan te starten met mijn fietsreis. De Heilige Sint Olav achterna. Herman Finkers kan beweren wat hij wil maar vergeleken met station Zwolle is veertig minuten later Almelo de levendigheid zelve. De kiosk is open dus ik kan met koffie en krant in de nu nog stille intercity Berlijn stappen.

Lees verder “Treinen naar de ferry”

Oslo uit en Zweden in

Dingdong! ‘Godmorgen mine damer og herrer, klokken er otte…’ klink het vrolijk over de scheepsomroep. Wederom wat kort maar wel als een blok geslapen. Ik kleed mij aan en sta zowaar voor de meute uit bij het ontbijtbuffet. Onder het voorbijglijden van het Oslofjord zorg ik voor een stevige bodem voor de fietsdag. Daarna is er nog ruim tijd om buiten in de zon te genieten van het uitzicht. Oslo bereiken we rond een uur of tien, maar dan sta ik al de tassen aan mijn fiets te hangen op het autodek.

Lees verder “Oslo uit en Zweden in”

Geen beren op de weg

Vandaag laat ik de heuvels Värmland achter mij en trek ik het ruigere, nog rustigere Dalarna binnen. Kilometers fietsen over verlaten wegen door de steeds noordelijker aandoende natuur, zonder ook maar een mens tegen te komen. De gehuchtjes bestaan veelal uit Hazelhoeves – Michiel zit denk ik nog in het schuurtje. Dalarna vormt samen met twee andere provincies het gebied waar de grootste populatie Europese bruine beren leeft maar een ontmoeting is schijnbaar een zeldzaamheid.

Lees verder “Geen beren op de weg”

Rondje Groningen – de derde etappe

‘Kunnen we vroeg ontbijten?’ Voor een zondag is dat misschien een beetje gek, maar omdat we tegenwind verwachten en vanavond nog met de trein naar huis moeten, willen we bijtijds opstappen. ‘Half zeven vroeg genoeg?’ Tjerda van B&B ‘De Stelmakerij’ klopt stipt op tijd aan. Even snel een broodje is er echter niet bij. Ze zet een mand vol lekkers op tafel. Versgebakken broodjes, fruit, een eitje en wat al niet meer. Als we ons even voor acht uur in het zadel hijsen zijn we meer dan voldaan.

Lees verder “Rondje Groningen – de derde etappe”

Rondje Groningen – de tweede etappe

Het ontbijt van het Dorpslogement staat uitgestald op de trainingstafel van Biljartclub ‘Dicht Bie Diek‘ en met een stevige bodem plus de nodige koppen koffie, slingeren we over een klein fietspaadje tussen de velden Pieterburen uit. Terug naar het Wad. Het weer is druilerig, maar niets om ons zorgen over te maken. De wind is met ons meegedraaid vannacht. Daar zullen we vandaag zeker de vruchten van gaan plukken. In Noorderzijl staan we stil bij de allerkleinste zeehaven van het land. Alleen te bereiken bij hoogwater.

Lees verder “Rondje Groningen – de tweede etappe”

Rondje Groningen – de eerste etappe

In de drukte van bevrijdingsdag is spoor 6 van station Zwolle een oase van rust. Ik wacht op de trein naar Groningen, met daarin mijn vader. Het plan voor de komende dagen is een rondje Groningen, of beter gezegd, hét Rondje Groningen. Maar dat is voor de dag van morgen. Vandaag houden we het bij een wandeling door de stad, de fietsen staan veilig achter slot en grendel bij het Martini-hotel. We vieren onze vrijheid met een biertje in de zon, en een simpele maar stevige kroeghap.

Lees verder “Rondje Groningen – de eerste etappe”

Rondje Drenthe

Schapen en hunebedden schieten mij te binnen als ik aan Drenthe denk. De verhalen van veenkoloniën met arme stakkers die hun geluk kwamen beproeven in het turf – al dan niet verplicht – omdat hun geluk elders al lang opgebruikt was. Ik ken de geschiedenis van kamp Westerbork en weet dat Bartje het vertikt om te bidden voor bruune boon’n, maar dan houdt het ook snel op. Naast een weekend fietsen dus een ontdekking van het gebied dat zo dichtbij mijn eigen woonplaats ligt, maar waar ik zo weinig van weet.

Lees verder “Rondje Drenthe”

Een nieuw fietsjaar voor de boeg

Aan het begin van een nieuw jaar gaat het steevast kriebelen. Zin om er met de fiets op uit te trekken. En dan bedoel ik niet het zoveelste trainingsrondje, maar echt. In mijn fantasie ben ik al onderweg. Kort of lang, dat maakt nog even niet uit. Gewoon op pad. Tassen op de fiets en gaan. Ik speur websites af, maak een aantal halve plannen en zit al een paar keer gebogen over mijn routeplanner om te proberen de ultieme tocht samen te stellen, inclusief de must-sees en beste plekken om te overnachten. Kortom, het is weer tijd.

Lees verder “Een nieuw fietsjaar voor de boeg”

Fietsen langs de frontlijn

Begrensd door aanhoudend Europese corona-geweld en een druk schema op mijn werk wordt het ook deze zomer een kort fietsavontuur. Wel een betekenisvolle. Fietsen langs de frontlijn van de oorlog die een einde moest maken aan alle oorlogen maar met haar gruwelijkheden slechts de overgang markeert tussen oude oorlogen en nieuwe. Een geschiedenis die bij mij op de een of andere manier is weggedrukt door het tastbare van de oorlog die daarop volgde en nog altijd een groot vraagteken voor mij is. Hoe heeft dit zo kort op onze moderne tijd kunnen gebeuren?

Lees verder “Fietsen langs de frontlijn”

Prelude

Als ik het erf van kampeerboerderij de Blikken, net buiten Groede, oprij, komt de eigenaresse mij al tegemoet. Op de zitmaaier. Rustig zet ze de machine en daarna haar gehoorbescherming af en heet mij met een heerlijke Zeeuwse tongval welkom. ‘Een Santos’ zegt ze, ‘die zie je de leaste tied stêhts véhker’. Ik reken af met mijn laatste tientje want een pinautomaat heeft ze niet. Slaat ze over. Online bankieren kan wel. En misschien dat ze volgend jaar een QR-code gaat ophangen.

Lees verder “Prelude”