Verhalen tussen bikepacktrips en fietsvakanties
En ineens waren ze weg. De hele dag heb ik er tussenin gefietst. Soms in de verte, soms op armlengte en zo steil dat je levensgevaarlijke capriolen uit moest halen om de top te kunnen zien. De bergen. Vlak voor Basanno del Grappa is het plotsklaps voorbij en fietste ik door een lieflijk glooiend, Italiaans landschap het stadje binnen. Lees verder “Dag 22: Lago di Lévico – Bassano del Grappa”
Een avond en een nacht beschaving, een Italiaans ontbijt waardoor mijn eerste stop bij de supermarkato was en een etappe in een totaal ander landschap dan de afgelopen dagen. Zo begon mijn dag. Bewolkt en eigenlijk best een lekkere temperatuur voor een doordeweekse fietsdag. Ineens reed ik tussen de slaperige Italiaanse boerendorpjes en de maïs. Lees verder “Dag 23: Bassano del Grappa – Oriago”
Hoe luidt die bijnaam ook alweer? Venetië is het Giethoorn van het zuiden? Nou, daar is geen woord aan gelogen. En ze is zelfs een beetje groter en indrukwekkender dan haar kleine broertje tussen de Wieden. Wat een bijzondere stad. Bijna onwerkelijk. Alles gaat er over het water. Vuilnis, politie, ambulance, de bus, de post, noem maar op. Lees verder “Dag 24: Venetië (rustdag)”
Dat was een eind! Al ging het eigenlijk wel voorspoedig. Om 7 uur reed ik de camping af en voor ik het wist zaten de eerste 50 km er alweer op. Ik had me ingesteld op een saai stuk en dat was het ook. Droge, dorre maïsvelden zover het ook kon reiken. Ik vroeg ik mijzelf af of maïsvelden aan hun einde altijd zo dor zijn. Lees verder “Dag 25: Oriago – Ferrara”
Het laatste dagje Po-vlakte begon lekker koel en niet eens overdreven vroeg. Vlak voor het slapengaan was het in de verte aan het bliksemen. Met wat ervaringscijfers van eerdere warme dagen in het achterhoofd heb ik mijn achteloos opgezette tent nog even nagelopen en her en der wat haringen écht in de grond geslagen. Terecht, want er was nog een beste bui gevallen. Lees verder “Dag 26: Ferrara – Bologna”
Linksaf de camping af en na een paar kilometer rechtsaf omhoog. De wereld liep weer schuin en dat had meteen effect op mijn snelheid. Maar dat geeft helemaal niet. In totaal ging het een kilometer of 30 rustig omhoog en de laatste tien begon het echte klimmen tot aan de Passo di Rusticosa, het hoogste punt van de dag. Daar kon ik rond de middag mijn ‘ik heb het gehaald Lees verder “Dag 27: Bologna – Monte di Fó”
Zoals het hoort op een zondag heb ik vanmorgen een beetje uitgeslapen. Het was pas na zevenen dat ik wakker werd. Meestal begint de zon samen met mijn biologische klok al eerder te rammelen. Vers brood, jam en een liter koude melk uit de campingwinkel waren voldoende om mij weer een goeie opkikker te geven. Na een tot ziens aan mijn medefietsters ging Lees verder “Dag 28: Monte di Fó – Florence”
Het was weer laat toen ik vanmorgen op pad ging. De disco naast de camping is to blame. Het duurde erg lang voordat ik door de herrie heen kon slapen. Hoe kan ik nou mijn oordoppen vergeten zijn? Ik ben in ieder geval heel rustig opgestart. Ontbijt bij het winkeltje, een cappuccino en zowaar de Volkskrant van zaterdag; het gaf een vredig uit-maar-toch-thuis-tafereel. Lees verder “Dag 29: Florence – Siena”
Een nieuw concept beproeven. ‘s morgens de stad in en dan, als het te warm wordt, uitwijken naar het zwembad. Op de tekentafel zag het er al uit als een succes. Omdat Siena nou iet echt een fietsvriendelijke ligging heeft met al haar heuvels, heb ik na het ontbijt de bus naar het centrum genomen. Vanaf de uitstaphalte ben ik meteen richting de Campo getogen, Lees verder “Dag 30: Siena (rustdag)”
Het krijgt op een gegeven moment iets van mediteren, dat klimmen in de hitte. Of in ieder geval een concentratieoefening. Vrijwel geen mens op de route, de cadans van je benen, het lichamelijk ongemak wat je van je af probeert te zetten en de focus op iets kleins als de volgende bocht, de volgende kilometer, de volgende afdaling. Lees verder “Dag 31: Siena – Casteldelpiano”