Verhalen tussen bikepacktrips en fietsvakanties
Het eerste levende wezen dat ik zag toen ik tussen Galder en Meersel België binnenreed, was een Vlaamse Gaai. Mijn dag kon per definitie al niet meer stuk. En dat werd nog mooier toen ik de hele dag namen op de wegwijzers zag staan die ik normaal alleen zie als ik in een biercafé door de kaart blader om iets lekkers uit te kiezen. Lees verder “Dag 2: Ulvenhout – Denderhoutem (136 km)”
Dag en dauw waren al wakker maar net daarna kwam ik. In en poging voor de middag al flink wat kilometers te maken met het oog op de temperaturen is het zaak om vroeg te beginnen. Tot vrijdag verwacht meteo france in de delen waar ik fiets middagtemperaturen tussen de dertig en vijfendertig graden. Lees verder “Dag 6: Grisy-les-Plâtres – Chartres (116 km)”
Zonder al teveel bloedvergieten in Tours aankomen en daar, na de plat du jour, plat op de vloer te gaan liggen om een beetje bij te komen. Dat was het plan en zo geschiedde. Na een zweterige nacht waarin ik vrijwel iedere vrachtauto op de N10 voorbij heb horen razen, zat ik rond zevenen op de fiets. Lees verder “Dag 8: Vendôme – Tours (80 km)”
Geen Brit te zien toen ik vanmorgen zachtjes met de stokken en de haringen in de weer was. En toch was het niet overdreven vroeg. Ze namen het er van op deze zondag. De Fransen trouwens ook. Zelfs de boulangers. En dat wisten ze, want bij die van Brie was het een drukte van belang. Een bakker met een zondagse regiofunctie, slim gepositioneerd naast de bar tabac. Lees verder “Dag 11: Saint-Angeau – Minzac (126 km)”
‘Die muts en die waterdichte fietshandschoenen mét vingers, kunnen ook wel in het pakketje naar huis’ dacht ik gistermorgen. Want zo koud zou het toch niet worden? Vandaag was ik blij dat mijn persoonlijke keizer in de arena van de grammenstrijd, aan het einde van het gevecht, deze ten la Poste opgeschreven gladiatoren, de opgestoken duim heeft gegeven. Lees verder “Dag 16: St. Jean-Pied-de-Port – Pamplona (77 km)”
Het was toch de fietsbare route vanaf de camping naar de stad? Het zal wel. Twee busjes van de Guardia Civil rijden voorbij en schenken mij geen enkele aandacht. Met dichtgeknepen billen en vertrouwend op de felgele tassen dan maar. De ring van León. Auto’s razen met een noodgang voorbij. Tot de eerste afrit de bebouwde kom in. Fietsen in Spanje is een heel avontuur. Lees verder “Dag 22: León (rustdag)”
De laatste avond werd ik nog getrakteerd op zang en dans. De volgende dag ging ik als gewone toerist met de taxi naar het vliegveld en via Madrid terug naar Nederland. Met een hoofd vol herinneringen aan een prachtige reis. Het was voorbij en het gewone leven zou spoedig weer beginnen. Een beetje weemoedig maar ook wel weer met zin om naar huis en aan het werk te gaan. Lees verder “Weer thuis”
Langzaam begint een soort van zenuwen zich meester van mij te maken. Het woord zenuwen dekt de lading niet helemaal. Het gevoel dat erbij hoort ligt ergens tussen spanning, onrust en erg veel zin. Na het weekend wijst mijn voorwiel naar het zuiden. Rome, ik kom eraan. De lijst met dingen die nog gekocht, geregeld en gedaan moeten slinkt zienderogen. Lees verder “Laatste loodjes, eerste zenuwen”
Vandaag is mijn laatste dag thuis. En de laatste dag waarop ik het Nederlandse ‘zomerweer’ aan mij voorbij kan laten trekken zonder er verplicht in te moeten staan. Al geniet ik nu van een waterig zonnetje in de studeerkamer, de weersverwachtingen laten niet het allerbeste zien. Vrij vertaald is een neerslagkans van 85% een garantie op een nat pak. Lees verder “Pronti a partire…”
De eerste die beweert dat Nederland plat is nodig ik uit om de route te fietsen die ik als opwarmertje gekozen heb voor mijn reis naar Rome. Als je van Zwolle naar Mook fietst kom je allerhande sluipmoordenaars tegen die zich ongemerkt vastbijten in je kuiten. Kijkend op de kilometerteller denk je eerst dat je jezelf toch een beetje overschat hebt maar om je heen blijkt Lees verder “Dag 1: Zwolle – Mook”