Van Grathem naar (Neder)weert (30 km)

In mijn tentje, warm en comfortabel in het dons luisterde ik vanmorgen naar de vogels en de regen, die afwisselend het hoogte woord probeerden te voeren. Met een blik op de buienradar en de weersverwachting, bedacht ik dat het voor het mooie wel mooi geweest was zo. 

Ostern Kaffee

Terwijl ik bezig was om mijn natte boeltje weer in de bijbehorende zakjes en tassen te stoppen werd ik en passant voor een kop koffie uitgenodigd door de Duitse buren, die in de recreatieruimte een eenvoudig Paasontbijt klaargemaakt hadden. Ook zij waren aan het kamperen en verkozen binnen voor buiten. Een zeer gelovig stel dat niet uitgepraat raakte over de wonderen die ze hadden mogen aanschouwen. Desalniettemin kon ik met Gottes Segen en twee koppen overheerlijke koffie op de fiets stappen voor de mini-etappe naar het station van Weert.

Droog over

Met een graad of vijf op de thermometer, maar een straffe wind uit de richting die ik op moest, was het lijf al snel op bedrijfstemperatuur. De route voerde door een gebied van voornamelijk weilanden en oude boerderijen. Het dreigende wolkendek hield zijn ellende op een paar spatten na gelukkig bij zich. Het laatste stuk fietste ik naast het Kanaal Wesem-Nederweert en op de kruising met de Zuid-Willemsvaart heb ik de route verlaten en ben ik naar het station van Weert gereden. In de binnenstad van Weert werden de resten van een stapavond bijeen geveegd en keken de schoonmakers toch wat vreemd op van mijn geel getaste verschijning.

Waarom zou je doorbijten?

Wat kou en regen betreft is even doorbijten leuk als je geen alternatief hebt. Een excuus dat je binnen Nederland met goed fatsoen niet kunt gebruiken. Zeker niet als je beseft dat je voor de prijs van een fietskaartje (naast dat van je abonnement) door het hele land kunt reizen. Dat zal komende zomer in Ierland wel een ander verhaal worden. Al heb ik wel de hoop dat het daar misschien nat maar toch niet zo koud zal zijn.

Vlaamse Hoogmis

De trein bracht mij in een paar uur terug naar huis en zo kon ik vanaf een warme bank proosten op een mooi Pasen en een klinkende overwinning van Niki Terpstra in dé Ronde. Maar ook op twee heerlijke fietsdagen. Het was kort maar zeker goed. Vanaf het moment dat ik op de fiets stapte kwam er een rust over mij heen van niets hoeven. De rust die ook hoort bij een maand onderweg zijn. Dit ga ik dus zeker vaker doen.