Vanuit Noord-Limburg dwars door Brabant

Op Witte Donderdag aan het einde van de ochtend met de trein naar het zuiden. Noodzakelijk kan je het niet noemen, met de fiets in de trein om in Weert de Ronde van Nederland op te pakken. Desgevraagd geeft de Maastrichtse conducteur mij groot gelijk. Na ‘Een mens moet er toch af en toe toch ook even uit? Beter zo dan massaal naar Amsterdam om in een park te hangen’ blijft hij, om een praatje verlegen, hangen totdat de trein vanuit Utrecht bijna op Eindhoven staat en hij met de omroep ‘beste reizigers…’ begint.

Lees verder “Vanuit Noord-Limburg dwars door Brabant”

Verwaaien op de Zeeuwse eilanden

Als ik de Brabantse Wal afrij en voorbij Woensdrecht de provinciegrens oversteek, draaien de windmolens alsof het een lieve lust is. Zeeland, de provincie waar de helft van mijn roots liggen, voelt op de een of andere manier altijd een beetje als thuiskomen. En het voelt niet alleen vertrouwd, het ruikt ook zo. Ik weet niet precies wat het is, maar de geur in Zuid-Beveland brengt mij terug naar de talloze logeerpartijen bij mijn opa en oma op Kapelle. Terug naar de kas, de boôherd en de tuun.

Lees verder “Verwaaien op de Zeeuwse eilanden”

Door Zuid-Holland over de Kustroute

Ooit Paasontbijt gehad in een buscamper? Ik niet. Tot nu dan. Klokslag acht kan ik gewoon aanschuiven en opwarmen nadat ik de tent en haar inhoud weer in de tassen en aan de fiets heb gekregen. Mijn begrip voor wielerreizen met volgauto en catering stijgt met de minuut. Beter verzorgd kan een dag op de fiets niet beginnen. Nou ja, een graad of vijftien warmer en een portie meewind zou het geheel natuurlijk echt compleet maken, maar helaas zit dat niet bij de prijs in.

Lees verder “Door Zuid-Holland over de Kustroute”

Is de fietshelm nu een no-brainer geworden?

Onderweg naar Rome kwam ik het bord tegen dat bovenaan dit bericht staat. Zonder helm op de fiets, hoe haal je het in je hoofd. Nou, gewoon… Wij zijn toch Nederlanders? Die fietsen nu eenmaal niet met een helm op hun kop. Dus ook niet op fietsvakantie, ook al rij je dan door heel ander land met andere wegen, heel ander verkeer en vaak hele andere gewoonten. Eerlijk is eerlijk, ook ik zet pas sinds een paar jaar stelselmatig mijn helm op als ik met de vakantiefiets onderweg ben.

Lees verder “Is de fietshelm nu een no-brainer geworden?”

Terugkijken op een bijzonder fietsjaar & dromen van 2021

Dat 2020 als bijzonder jaar de boeken ingaat staat buiten kijf. Afgelopen voorjaar kwam het normale leven door COVID-19 abrupt tot stilstand. De beelden vanuit Wuhan, Lombardije, Brabant – ten slotte het hele land en de hele wereld, lieten ontegenzeggelijk zien hoe ernstig het was. Is. Duidelijk een streep door vele fietsplannen. Maar zeg nu zelf, in het licht van de mondiale crisis totaal onbelangrijk. In eerste instantie in ieder geval. Maar na een paar maanden was ik dat nieuwe normaal wel zat.

Lees verder “Terugkijken op een bijzonder fietsjaar & dromen van 2021”

Wat voor een fietskampeerder ben jij?

Na een dag in het zadel ben ik eindelijk op de camping. Ik zet mijn fiets naast de receptie neer, neem nog snel een slok water uit mijn bidon en loop naar binnen. Een plekje voor 1 nacht graag. O – en ik zie dat jullie hier koude blikjes hebben. Doe mij daar ook maar eentje van. Dit dagelijkse ritueel zullen vele fietsers wel herkennen. Met de instructies van de eigenaar rol ik, helm aan het stuur bungelend, naar mijn plekje. Het is altijd een verassing. En dat geeft niet, want het is tenslotte ook maar voor een nacht.

Lees verder “Wat voor een fietskampeerder ben jij?”

Met de trein naar huis vanuit Praag

Een week geleden eindigde mijn korte fietstrip naar Praag en ben ik met de trein naar huis gegaan. Een lange rit met tussenstop in Berlijn. Onderweg voldoende tijd om uit het raam te staren en de reis de revue te laten passeren. De route was prachtig. Praag is een heel mooi einddoel en bovenal ben ik heel erg blij met mijn nieuwe fiets. Eenmaal thuis heb ik onder elk bericht een kaartje geplaatst zodat jullie de route kunnen meebeleven.

Lees verder “Met de trein naar huis vanuit Praag”

Fietsen naar Praag

Terwijl Europa langzaam wakker wordt uit de boze droom die Corona heet, stap ik op de fiets naar het buitenland. Dan maar met mondkapjes en handgel. De bikepack-trip door Nederland was te kort en te intensief om geestelijk uit te rusten en ik mot er echt nog even tussenuit voordat in het najaar de mallemolen weer dol draait of wij door de tweede golf aan huis gebonden zijn. Uitganspunten: tussen de 1000 en en 1200 kilometer en een kleine twee weken de tijd. Om basale redenen viel de Jutlandroute naar Denemarken af en heb ik gekozen voor Praag.

Lees verder “Fietsen naar Praag”

Langs Rijn en Lippe

De kop is er af! De vakantie begint met een mondkapje op in de trein. Last-minute toch bedacht dat ik de hele route wil rijden en die begint nu eenmaal in Milligen. Vanaf station Arnhem volg ik de LF3 een stuk. De schipper van het veer bij Huissen had niet terug van een tientje maar met de belofte dat ik de volgende keer dubbel betaal mag ik toch over. Terwijl der Rhein al bij Lobith de Rijn wordt, moet de fietser stroomopwaarts wachten tot voorbij Spijk voor hij zichzelf Fahrradfahrer mag noemen. Voor ik het weet zit ik goed en wel op de route en bestel ik mijn eerste Tasse Kaffee in Emmerich.

Lees verder “Langs Rijn en Lippe”

Stiekem langs het Ruhrgebied naar Lippstadt

Zakje openscheuren, kokend water erin, goed roeren, dichtdoen en acht minuten wachten… Pasta Bolognese! Niet bepaald een culinair hoogstandje vanavond. Internet zegt dat de camping een Biergarten heeft met kleine kaart. Wat internet vergeet te zeggen is dat de openingstijden niet bepaald ruim zijn. Dus toen ik met gezonde trek tegen een uur of zes die kant op liep, bleek dat ik alleen tijd had voor een biertje – wel meteen afrekenen.

Lees verder “Stiekem langs het Ruhrgebied naar Lippstadt”