Verhalen tussen bikepacktrips en fietsvakanties
Het was weer laat toen ik vanmorgen op pad ging. De disco naast de camping is to blame. Het duurde erg lang voordat ik door de herrie heen kon slapen. Hoe kan ik nou mijn oordoppen vergeten zijn? Ik ben in ieder geval heel rustig opgestart. Ontbijt bij het winkeltje, een cappuccino en zowaar de Volkskrant van zaterdag; het gaf een vredig uit-maar-toch-thuis-tafereel. Lees verder “Dag 29: Florence – Siena”
Een nieuw concept beproeven. ‘s morgens de stad in en dan, als het te warm wordt, uitwijken naar het zwembad. Op de tekentafel zag het er al uit als een succes. Omdat Siena nou iet echt een fietsvriendelijke ligging heeft met al haar heuvels, heb ik na het ontbijt de bus naar het centrum genomen. Vanaf de uitstaphalte ben ik meteen richting de Campo getogen, Lees verder “Dag 30: Siena (rustdag)”
Het krijgt op een gegeven moment iets van mediteren, dat klimmen in de hitte. Of in ieder geval een concentratieoefening. Vrijwel geen mens op de route, de cadans van je benen, het lichamelijk ongemak wat je van je af probeert te zetten en de focus op iets kleins als de volgende bocht, de volgende kilometer, de volgende afdaling. Lees verder “Dag 31: Siena – Casteldelpiano”
Het eerste liep vandaag langs en over de uitlopers van Monte Amiata, die beschreven staat als een oude vulkaan. Het hele gebied is dan ook vulkanisch. Van de Monte Amiata, door de tufsteenregio, naar het kratermeer Lago di Bolsena. Een haast onrealistische etappe, landschappelijk gezien in ieder geval. Veel steile rotspartijen met uitgehakte holen. Lees verder “Dag 32: Casteldelpiano – Capodimonte”
De zoektocht naar giornali, libri o rivisti internazionale is helaas slechts uitgelopen op mi dispiace, non. Ook het internet liet nog even op zich wachten dus moest ik mijzelf maar weer vermaken. Iets wat op de camping waar ik nu sta een stuk beter gaat. De voorzieningen zijn een stuk minder, er staan nog steeds vooral Italianen en ik ben de enige fietser zonder auto met drager. Lees verder “Dag 33: Capodimonte – Lago di Vico”
Een dagje off-track, zomaar zonder schriftelijke begeleiding door het woeste Italië rijden. En ik heb het geweten. Het begon allemaal prima. De gebruikelijke cappuccino bij het eerste het beste barretje, de heuvels vielen mee want het volgen van spoorlijnen en water is meestal succesvol en voor ik het wist zat ik in een plaatsje vlak voor Bracciano. Lees verder “Dag 34: Lago di Vico – Lago di Bracciano”
Toen ik bij camping Tiber in mijn remmen kneep besefte ik nog niet helemaal dat dit de laatste fietsdag was. Nou ja, eigenlijk de een na laatste want aanstaande donderdag moet ik nog wel op stazione Roma Termini uit zien te komen omdat daar de trein naar Zwolle vertrekt. Dat is dan ook het officiële eindpunt van de route. Lees verder “Dag 35: Lago di Bracciano – Prima Porta”
Het was gisteravond erg gezellig op het terras van de camping. Samen met een oude bekende medefietster had ik een hapje gegeten en gingen we nog even een biertje doen. Toen ik mij afvroeg waarom het personeel met doekjes en tafels slepen begon bleek het al rond half een te zijn. Dat is voor deze vakantie (op de slapeloze disconachten na) een unicum. Lees verder “Dag 36: Rome verkennen”
Met een ‘full continental breakfast’ achter de kiezen stapte ik vanmorgen in de eerste bus van de camping naar het station. Om dat ontbijt even uit te leggen: de prijzen in de supermarkt op de camping zijn zo hoog en die van het restaurant zo schappelijk dat ik mijn keukentas alvast heb ingepakt voor de terugreis. Ik kook, bak en smeer niet meer voordat ik in mijn eigen keuken sta. Lees verder “Dag 37: het oude Rome”
Nee, nog geen nabeschouwingen en overpeinzingen over het geheel. Die volgen later. Ik heb nog een treinreis voor de boeg en voor hetzelfde geld heeft het nog langer nodig om te bezinken. Vandaag was nog een gewone dag. Nou ja, gewoon. Na een halve dag in het middelpunt van de katholieke kerk is gewoon niet helemaal het juiste woord. Lees verder “Dag 38: Rome, de laatste dag”