Het is al 2023 en ik besef mij dat mijn reis naar Noorwegen en Zweden hier niet is afgesloten. Schrijvend ben ik blijven hangen op het eindpunt Oslo in een hostel downtoon waar ik wakker word na de eerste nacht van twee. Met een 7-Eleven ontbijtje om de hoek achter de kiezen, loop ik richting het Operahuset om de stad van een grotere hoogte te bekijken. Geen plan verder, maar ik neem mij voor om niet te proberen in een sneltreinvaart zoveel mogelijk highlights mee te pakken en gewoon de stad een beetje in mij op te nemen zoals het komt.
De highlight die ik wel meepak is het Munchmuseet. Ik loop ongeveer een uur rond in het gebouw van dertien verdiepingen, volledig gewijd aan de beste man. Verder bezoek ik het Akershus slott og festning met het daar gevestigde militaire museum en slenter ik op het gemak door de stad. In loop van de middag pak ik de trein naar Kløfta, waar ik heb afgesproken om met een Noorse collega bij te kletsen onder het genot van een biertje. Een werkmansborrel tijdens de vakantie.
Vanwege de problemen met het spoor besluit ik definitief om niet te gokken op bussen die misschien een fiets meenemen. De treinen naar Zweden rijden vanaf station Rygge dus ik boek alvast een motel in het vlakbij gelegen Moss. De bonusfietstocht vanuit Oslo is een kilometer of zeventig. Na alle kilometers van de afgelopen weken is dat maar een korte etappe dus ik rij van koffiestop naar koffiestop en ben ruim op tijd binnen voor de touretappe. Het motel ligt aan de snelweg – een beetje een anticlimax.
De volgende morgen sta ik uiteraard te vroeg op het verlaten station voor de trein naar Göteborg. Als deze er eenmaal is helpt de conducteur mijn fiets in een speciaal vrachtruim en ik zoek een plekje in het dichtstbijzijnde rijtuig. Na een overstap kom ik tegen de avond aan in Malmö. Mijn hotel ligt tegenover het station zodat ik de volgende morgen vroeg de trein naar København kan nemen. Vanaf daar gaat het via Hamburg – Currywurst mit Pommes en een großes Bier voor de prijs van een klein Noors biertje – Münster en Almelo naar Zwolle. Het is na twee dagen reizen half negen in de avond als ik de sleutel in het slot steek.
Home sweet home…
Fietsen in Noorwegen en Zweden. Onvoorspelbaar weer, muggen, veel te duur, maar ik ben definitief om en weet zeker dat ik binnen afzienbare tijd terug zal gaan om nog meer van deze prachtige landen te zien. Want al voelen de ruim tweeduizend kilometer als veel aan, op de kaart blijkt dat maar een schijntje van wat de landen te bieden hebben.
Zit al weer klaar voor jouw nieuwe fietsavonturen en je prachtig geschreven verhalen.