Met de ferry terug naar huis

All things tend to completion, 
Towards a resultant end. 
The heat of harvest noonday
With an August night will blend. 
The rose burns out in its calyx. 
The leaf yields to the ground. 
Almost every appearance 
It with disappearance crowned.

- Anthony Cronin -

Dit gedicht las ik in het Writers Museum, Dublin. Het museum zelf is verder geen aanrader hoor, maar deze is blijven hangen. Nou ja, eerlijk gezegd heb ik er een foto van gemaakt zodat ik het juist voor dit laatste stukje reisverslag kon gebruiken.

Laatste stukje reisverslag, dus de laatste dag is aangebroken. Gek genoeg een beetje onrustig en kort geslapen maar English breakfast maakt een hoop goed. Met het voornemen om rustig aan te doen, stap ik tegen een uur of negen op de fiets. Naar de terminal van P&O Ferries in Hull is het ongeveer vijftig kilometer fietsen. De stad Hull is een fractie dichterbij. Om te beginnen moet ik eerst via de drukke wegen Goole verlaten maar al snel zit ik weer in de rust.

Waar kwam ik ook alweer voor?

Omdat ik helemaal vergeten ben water in mijn bidons te doen, stop ik in Howden even bij de supermarkt. De tweede keer dat ik daar naar binnen loop, haal ik ook daadwerkelijk een fles water, want in eerste instantie kwam ik alleen met brood en fruit naar buiten. Vanaf Howden volg ik weer een bewijzerde route.

Kerk-ruïne in Howden

Deze loopt tussen de landerijen door. De dorpjes zijn uitermate Brits, de landschappen tussendoor doen mij heel erg denken aan een de landschappen tussen Zwolle en Deventer. Rustig aan is het motto; ik stop twee keer voor een bak koffie. De tweede stop is onder de brug over de Humber. Hoog boven mij razen de auto’s van zuid naar noord en vice versa. Daarna begint Hull.

Brug over de Humber

Met de fiets aan de hand door Hull

Het is net na de middag. In een parkje eet ik mijn broodjes en ga dan richting old town. Je merkt aan alles dat Hull een echte oude havenstad is. De straatnamen, de gebouwen verwijzen naar hun maritieme verleden. En ook op straat kom je een hoop mensen tegen die met een beetje fantasie een dagje aan het passagieren zijn omdat hun schip in de haven ligt. Ik loop, met de fiets aan de hand wat rond, drink wat op een terrasje en koop een broek omdat mijn lange broek niet echt toonbaar meer is.

Het centrale plein in Hull

Voor de rust vroeg aan boord

Boarden kan vanaf een uur of vier en omdat ik het door de stad lopen met een bepakte fiets wel zat ben, ga ik ook rond die tijd naar de haven. Deze keer mag ik weer ouderwets met de auto’s en motoren aan boord. Er staat al een grote groep te wachten maar de fietsers mogen als eerste. Een klein sprintje zorgt er dan ook voor dat ik echt de eerste ben. Ik zet de fiets zeevast met een paar touwen, pak de tas met kleren en waardevolle spullen en zoek mijn hut op. Na een douche en een scheerbeurt zoek ik het zonnedek op en met een pint cider proost ik op het einde van de reis.

Vooraan in de wachtrij

Hup België!

Het duurt nog tot half negen voordat wij van wal steken. Geeft niets, ik heb weer een beetje rust in mijn donder gekregen en loop net iets na de eerste rush naar het restaurant. Vooraf geboekt en betaald, dus het voelt als gratis. Maar ik weet mij te beperken tot gezond eten, een paar frietjes en – toegegeven – flink wat ijs als dessert. Ondertussen lees ik op twitter de enthousiaste bijdragen van mijn favoriete Belgische hoofdredacteur bij een Nederlandse krant. In een van de vele drinkgelegenheden aan boord zoek ik een stoel voor de TV om als voetbal-nono onze zuiderburen naar de volgende ronde te zien gaan.

Goedemorgen!

Na het weinige slapen van de afgelopen nacht, zoek ik op tijd mijn hut op en voor ik het weet galmt de wake up-call door het schip. ‘Het is nu zeven uur Nederlandse tijd en het ontbijtbuffet is geopend’. Ik twijfel. Nog een keertje Engels of zal ik op de gezonde toer gaan. Het wordt dat laatste. Fruit, muesli en yoghurt voor mij vandaag. Weer langzaam gewoon gaan doen.

Rotterdam in zicht

Europoort is geen Rotterdam centrum

Na het ontbijt verschijnen de contouren van Rotterdam al aan de horizon en stipt om negen uur hang ik de tassen weer aan de fiets op het autodek en even later rol ik het schip af, de Rotterdamse kade op. Nou ja, de Rotterdamse kade, het is Europoort. Een kleine vergissing in mijn voorbereiding want ik had het plan om wel even naar de trein te rijden. Gelukkig heb ik mijn fout op tijd ingezien en mijn vader zo gek gekregen om met de auto naar de haven te komen. Dat was het.

Slán agus beannachtai do gach duine!

4 antwoorden op “Met de ferry terug naar huis”

  1. Welkom terug kerel!
    Je hebt weer heel wat km’s afgelegd en mooie avonturen beleefd. Helaas komt aan al het moois een eind en is het weer wachten op een nieuwe reis voor mooie verhalen. Bedankt voor het vertier 😉

    Groeten, PduP

    1. Weeral een prachtige reisblog, bedankt dat je ons meenam op je reis.
      Het groene Ierland en altijd regen ? weet je nog het was eerder tropisch he .
      ok je was weer grandioos Ik heb er van genoten.

  2. Erik, welkom terug in Nederland. Jammer dat je tocht voorbij is en dat ik jouw stukjes moet gaan missen. Kijk uit naar de verhalen van een nieuwe reis. Nog een fijne vakantie en we zien elkaar nog wel.

    Johan

    1. Ik heb genoten van uw reis en verslagen.Dat er nog mogen komen
      Marcel Van Oevelen

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.