Langs de Werra naar Thüringen

Als Google je vertelt dat je om Bremsbeläge moet vragen, heb je of een vreemde taaltik, of je bent iets heel belangrijks vergeten. Zonder de eerste optie meteen keihard uit te sluiten ga ik voor optie twee. Meenemen is niet in mij opgekomen omdat ik de fiets nog maar net heb. Daar ga ik er aan voorbij dat de Santos er ondertussen ook al 2100 kilometer op heeft zitten, waaronder een weekje bikepacken onder barre omstandigheden.

Op remblokjesjacht in het Werratal

Hoe dan ook, de kleine check voor vertrek leert dat ik rap op zoek moet naar een setje nieuwe remblokjes. Om het iets lastiger te maken, van SRAM. De fietsenmaker in Witzenhausen moet mij helaas doorverwijzen maar op een kilometer of zeventig heb ik toch geluk bij een goede fietssportzaak in Eschwege. In de kelder vindt de monteur van dit Shimano service centre nog een setje. En ik hoef zelf niet te gaan prutsen met afstellen want dat doet hij ook wel even. Ondertussen vragen hij en zijn collega mij honderduit over de Santos.

Zoete broodjes

Ondanks de technische perikelen is het ook een gewone fietsdag. Deze en de volgende twee staan in het teken van de Werra die ontspringt in het Thüringerwald en na 292 kilometer bij Hann. Münden in de Weser stroomt. En daar hebben ze ook een prima bakkertje die ontbijt serveert, dus nadat ik bijtijds ben opgestaan zit ik ingepakt en wel aan de zoete broodjes en een cappuccino.

Inremmen is vermoeiend

Het klopt nog steeds dat de route iedere dag een beetje mooier wordt. Het Werra-dal is wat ruiger dan dat van de Weser. En de paden lijken minder aangelegd. Niet altijd maar fietspaden maar ook verstilde landweggetjes of bospaden. Om de zoveel tijd rij ik door oude dorpjes met, hoe kan het ook anders, vakwerkhuizen. Voor de lunch zoek ik maar weer een bakker op. Een broodje kaas en een broodje salami, zo rijk belegd dat ik gewoon mijn best moet doen om het op te krijgen. Na de middag wordt het goed warm. Zeker als ik, als de remblokjes zijn vervangen, deze even moet inremmen. 20x van 20 km p/u fors remmen tot stapvoets en daarna 10x van 32 km p/u naar loopsnelheid. Pfff!

Innerdeutsche Grenze

De Werratal-Radweg loopt deels langs de voormalige oost-westgrens tussen de deelstaten Hessen en Thüringen. Gek genoeg zie je het meteen als je aan de oostkant bent. Armoediger en ouder en dat zoveel jaar na dato. In het westen is het op de een of andere manier ook iets toeristischer. En dat terwijl het toch echt om dezelfde druk bereden fietsroute gaat.

Proosten op vergane glorie

Creuzburg is een klein stadje in Thüringen waar het boekje van de Europafietsers enthousiaster over is dan ik. Het doet verlaten aan, de meeste horeca is dicht of op z’n minst niet uitnodigend en dan heb ik ook nog de pech dat het centrum (dorpsplein komt dichterbij de realiteit) op de schop ligt. De camping is heel simpel en hoort bij een kanoverhuur. Sanitair containers en een receptietent die open gaat als je de man die er in moet zitten even hebt gebeld. Maar het uitzicht is geweldig en er staat een mengelmoes van rondtrekkers die onderweg zijn met een kano, een caravan, oude camper of de fiets. Ik haal een salade, een zakje chips en een klein flesje rode wijn bij de supermarkt. Mijn avond kan niet stuk.

Uvidíme se brzy a zdravím vás všechny!