Laatste pelgrimsnacht

Aan de andere kant van het Mjøsa-meer hangen de hele dag donkere dreigende wolken. Af en toe lukt het ze om het meer over te steken. Gelukkig steeds voor korte duur, zodat ik vandaag een keer of vier ben natgeregend en net zo vaak weer ben opgedroogd. Kijkend vanuit mijn tentje zie ik op dit moment de laatste(?) wolken richting het noordoosten wegdrijven. Als het goed is wordt het een heldere nacht en fiets ik morgen in de stralende zon de laatste kilometers tot aan Oslo.

Campingkeuken

Na een pan havermout in de campingkeuken, verlaat ik Moelv en trek ik vrijwel meteen de heuvels in om op enige hoogte op en neer te blijven rijden tussen afwisselend boerenland en bos. Die campingkeuken is trouwens iets wat je hier vrijwel overal ziet. Hoe scharrig de camping ook is, je kan er vast en zeker overdekt koken en vaak hoef je daarvoor geen eigen spullen te gebruiken. Enige voorwaarde is dat je het netjes achterlaat.

De Tokstadfurua – een pijnboom uit 1516

Vikingskipet

Na een kilometer of twintig kom ik in Brumunddal de eerste beschaving weer tegen en trakteer ik mijzelf bij de bakker op een dubbele espresso (moet langzaam de persoonlijke standaard weer terug opkrikken) en iets wat lijkt op een tompoes, maar waarvan de room meer wegheeft van gestolde vanillevla. Daarna langs het water door naar Hamar. Even van de route af, want de beroemde ijsbaan wil ik niet missen. Van dichtbij is het ding oerlelijk, maar ach, met een laagje sneeuw wordt alles mooier toch?

Het Vikingskipet in Hamar

Op zeker

Na Espa kies ik voor het vlakkere alternatief langs het water. Niet dat ik geen zin in klimmen heb, maar de waarschuwing voor slechte wegen heb ik serieus leren nemen. Hier in Noorwegen vind ik de grussveien, die in Zweden niet onderdeden voor verharde fietspaden, vaak echt slecht. Vooral bij een snelle afdaling moet ik regelmatig vol in de remmen om te voorkomen dat ik val vanwege kuilen of scheuren. Schijnbaar de schade van het winterseizoen die nog gerepareerd moet worden. Iets wat ze dan in Zweden sneller voor elkaar hebben?

Langs Mjøsa

Diner in twee

Het betekent wel dat ik een kilometer of twintig tussen de E6, het Mjøsa-meer en de spoorlijn heen en weer aan het rijden ben, maar vrijwel de hele tijd met prachtig uitzicht over het water en de dreigende luchten die daarboven hangen. In Langset komen die luchten weer eens over het water heen en ik vlucht een eetcafe binnen om de bui af te wachten met een stevige salade. Het loopt al tegen vier uur, op deze manier kan ik straks een bami-soepje maken en heb ik totaal toch een volwaardige maaltijd op.

Dat schiet lekker op

Kamperen in stijl

Vlak voor Eidsvoll ligt Haug Pelegrimsrast. Een oud huisje met keurige tuin, waar je op basis van zelfbediening kan overnachten. Even inschrijven in het boek, een belletje naar de beheerder en geld in het buideltje stoppen is voldoende. Koud douchen met de tuinslang buiten en een klein keukentje maken het geheel compleet. Ik deel deze pelegrimsrast vanavond met drie Duitse pelgrims die een paar dagen terug in Oslo gestart zijn. Wat een verschil met de caravanstalling van gisteren zeg…

Haug Pilegrimsrast bij Eidsvoll

Vi sees snart og hilsen alle sammen!

Eén antwoord op “Laatste pelgrimsnacht”

  1. Ha Erik, leuk om je reisverhalen weer te lezen! Jammer dat het er al weer opzit. Bell plezier in Oslo en een goeie terugreis gewenst! Groet Gijs

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.