Een dag in Dublin

De stad ontwaakt

Dublin ontwaakt langzaam op deze luie zondagmorgen. Ik loop met een take-away cappuccino over O’Connell Street en geniet van het ‘grote stad gevoel’. Dublinners zitten met de weekendkrant op de terrasjes van vroege koffietentjes, toeristen zoeken zich met hun rolkoffers een weg en een legertje schoonmakers probeert, voor de meute zich op straat waagt, de sporen van een Dublinner nacht uit te wissen. De protesterend krijsende meeuwen verraden dat Dublin een havenstad is.

O’Connell Street

Oude gebouwen

Als eerste loop ik richting Trinity College. De oudste universiteit van Dublin. Ook op een zondagmorgen ademen de gebouwen eeuwen wetenschap en een vleugje Harry Potter. Er staat op dit tijdstip al een hele rij voor de beroemde bibliotheek, die laat ik schieten. Ik loop door naar Dublin Castle en bewonder onderweg de straten en gebouwen van de oude stad.

Trinity College
Dublin Castle

Toch op de fiets

Mijn voeten vertellen mij dat je in een stad ongemerkt een hoop kilometers maakt. Mijn horloge bevestigd dat. Omdat ik het niet zo’n prettig idee vind mijn dure fiets mee te slepen in de stad, neem ik een dagpas van de Dublin Bikes. Verspreid over de hel binnenstad vind je de zogenaamde stations waar je de fietsen op kunt pikken en achter kunt laten. Ideaal concept.

Dublin Bikes. Foto: William Murphy | Flickr

Het gevangenismuseum Kilmainham Gaol

West van het centrum licht het museum van de gevangenis Kilmainham Gaol. Van 1794 tot 1924 heeft dit gebouw van dicht bij de Ierse geschiedenis meegemaakt. De grote hongersnood van 1845-1850, toen mensen expres kleine vergrijpen pleegden om maar aan onderdak en een water-en-brood-maaltijd per dag te komen, maar vooral de verschillende revoluties voor een onafhankelijk Ierland en de burgeroorlog van de jaren ’20 in de vorige eeuw. De gids vertelt gepassioneerd over de geschiedenis van Ierland en deze ‘moderne’ gevangenis, aan de hand van de persoonlijke verhalen van de mensen die er leefden en er het leven lieten.

Kilmainham Gaol

Muziek in de oren

Via een paar fietsende omzwervingen kom ik in de loop van de middag terug in de buurt van het bruisende Temple Bar District. De reisgidsen adverteren er volop mee en het is waar. Dublin is vol muziek. Zeker in de buurt van Temple Bar wordt er in iedere pub gespeeld. En vrij naar Herman van Veen klinkt het ook op de meeste straathoeken. Geen ‘Paljas of Jeruzalem’ trouwens en niet altijd traditioneel of even goed, maar toch.

Zondagmiddagconcert

Na een gezonde maaltijd (ik moet tenslotte aan de bak morgen) fiets ik terug naar het hostel, waar ik mijn hebben en houden weer terugstop in de gele tassen. Een korte blik op de route naar de ferry-terminal en de wekker op werktijd. Dublin mag in het rijtje steden waar ik terug wil komen.

Slán agus beannachtai do gach duine!

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.