Door Zuid-Holland over de Kustroute

Ooit Paasontbijt gehad in een buscamper? Ik niet. Tot nu dan. Klokslag acht kan ik gewoon aanschuiven en opwarmen nadat ik de tent en haar inhoud weer in de tassen en aan de fiets heb gekregen. Mijn begrip voor wielerreizen met volgauto en catering stijgt met de minuut. Beter verzorgd kan een dag op de fiets niet beginnen. Nou ja, een graad of vijftien warmer en een portie meewind zou het geheel natuurlijk echt compleet maken, maar helaas zit dat niet bij de prijs in.

Einde Zeeland – einde zon

Alhoewel het weerbericht er met geen woord over rept, sta ik 500 meter van de camping toch mijn regenjasje aan te trekken. Het spettert en toegegeven, een extra laagje is ook wel lekker. Met het oversteken van het Grevelingenmeer, via de Brouwersdam, verlaat ik Zeeland en meteen gaat de uitspraak van mijn opa niet meer op. Het blijft bewolkt en daarmee toch behoorlijk fris. Er zit niets anders op dan door te trappen en gelukkig ben ik goed hersteld van de rit van gisteren.

Vuurtoren Westhoofd Goeree-Overflakkee

Zeeuwse namen in Zuid-Holland

Goeree-Overflakkee slaapt nog terwijl ik de rand van de duinen volg. Op een enkeling met hond na, kom ik geen levende ziel tegen. Ook geen bakker, laat staan eentje die open is, dus ik ben blij met de grote zak krentenbollen uit Kruiningen. Het eerste plaatsje waar ik doorheen rij is de veilige ankerplaats Goedereede. In goed Zeeuws heet dit Zuid-Hollandse stadje Goeree en zo is de cirkel weer rond wat betreft de naamgeving van de gemeente waar ze heden ten dage deel van uitmaakt. Een bonte verzameling van vooral kleine huisjes die je eigenlijk alleen op eilanden tegenkomt. Maar zeker niet armoedig. Ook zonder wikipedia te raadplegen kan je direct zien dat historische economische voorspoed deze plek niet heeft overgeslagen

Goedereede

Van vissersstad tot landbouwdorp

Door de vele aanslibbingen raakte de haven van Goedereede onbereikbaar en moest deze steeds worden verlegd. Het stadje werd een landbouwdorp. De vissers en zeelui zochten hun heil verderop door op het havenhoofd een nederzetting te stichten dat logischerwijs Havenhoofd is gaan heten. Toen na de watersnoodramp van ’53 ook dit havenhoofd werd ingedamd was het echt afgelopen voor de Goereesche vissers en liggen de kotters in de Nieuwe Deltahaven bij de Haringvlietdam.

De Visserman van Havenhoofd

Om via Maassluis

Die Haringvlietdam brengt mij op Voorne-Putten. De plaatsjes Rockanje en Oostvoorne kunnen niet verbergen dat het vooral veel huidige economische voorspoed is die hier huist. En met die voorspoed komen op de een of andere manier ook veel paarden mee, want zonder enig onderzoek kan ik mij zo voorstellen dat hier de manege-dichtheid een astronomische hoogte bereikt. Ik wijk af van de originele route omdat vanwege corona de Fast Ferry tussen de Maasvlakte en Hoek van Holland op zondag niet vaart. Dus oost richting de Botlek en dan met de pont van Rozenburg over de Nieuwe Waterweg naar Maassluis en dan weer helemaal terug naar Hoek van Holland om daar de route op te pakken.

Het is koers!

Na Hoek van Holland voert de dunne duinenrij, die plaatsen als ‘s Gravenzande en Monster scheiden van de zee, mij ongekend snel via Kijkduin naar de boulevard van Scheveningen. Het is de Randstad en dat is goed te merken aan de drukte. Het fietspad is vaak overvol. Wandelaars, wielrenners, alles rijdt en loopt door elkaar heen en het is oppassen geblazen. Na Scheveningen wordt het gelukkig rustiger. Ik neem de laatste Kruininger krentenbol en het laatste gelletje. Oordopjes in, VRT radio 1 want het is koers. De Ronde van Vlaanderen en Mathieu van der Poel zit in de ontsnapping. Luisterend naar het commentaar vanaf de motor is het soms even schrikken. Het stereogeluid is zo levensecht dat ook de geluiden van het spaarzame Vlaamse publiek zo doorkomen dat het lijkt alsof ik er tussenin rij.

Scheveningse haven

Op reserve naar de yoghurt

Het rijdt lekker door, de duinen op en af. Relatief beschermd tegen de wind die ik toch tegen zou moeten hebben. Naarmate de koers vordert kom ik in een soort van tijdritmodus. Leuk om het te volgen op de radio, maar met beeld is het nog leuker. De renners hebben nog zestig kilometer voor de wielen en ik nog vijftien. Dat moet lukken. Op de laatste suikerdampen draai ik bij zweefvliegveld Het Langeveld de duinen uit en de route af. Over de Zilk en langs Vogelenzang, tussen de ontluikende bollenvelden door, naar Bennebroek, waar ik op kilometer twintig neerplof in een stoel en met een grote kom yoghurt en muesli, zie hoe Matje vandaag zijn meerdere moet erkennen in de Deen Kasper Asgreen. Ik ben een flink stuk verder met de Ronde van Nederland en kijk terug op een paar mooie dagen in eigen land. Dit wordt zeker weer vervolgd!

De eerste bollenvelden in bloei

Winterse omstandigheden in de trein

De volgende morgen sneeuwt het. Het besluit om niet naar huis te fietsen maar de trein te pakken heb ik gisteren al min of meer genomen. Alleen draaiende wind en mooi weer hadden mij nog op andere gedachten kunnen brengen. De wind houdt aan en hoewel je sneeuw in zekere zin mooi kunt noemen, is het dat voor een fietstocht zeker niet. Dus na een tweede Paasontbijt trap ik naar het station en laat mij door de NS naar huis brengen.

Eén antwoord op “Door Zuid-Holland over de Kustroute”

Laat een reactie achter bij JohanReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.