Die Olav is een kuitenbijter

Een hotelontbijt in Scandinavië is een belevenis op zich. Ja, je kunt je ook te buiten aan de gebakken eieren, maar er is zoveel meer. Mijn eerste ronde? Zelfgemaakte granola en vers fruit, met yoghurt. Daarna een paar dikke plakken brood met kaas, zalm en een keur aan versgesneden groenen als komkommer, radijs, tomaat en paprika. Om het af te maken nog een rondje vers fruit. Uiteraard met een paar stevige koppen koffie. Gewone filterkoffie waar je lekker wakker van wordt.

Selånger Kyrka

Het pelgrimspad

Sundsvall is stil vandaag. Iets wat de rest van de route ook opvalt. Overal is het stil. Veel mensen zijn het hele midzomerweekend vrij en brengen dit, net als wij Kerst, door met familie. Als ik voor de tweede keer aankom bij het pilgrimscenter is deze nog dicht. De stempel in mijn pelgrimspaspoort heb ik gisteren al bemachtigd, dus ik kan gewoon op pad. De route volgt eigenlijk de hele dag het Ljungangsdal maar het is wel duidelijk dat ik nu met een andere routemaker van doen heb. Een wandelaar, die slechts af en toe voor de fiets een alternatief voorschrijft. Ik klim veel en soms is de wegkwaliteit zo dat ik blij ben met de lichte set-up en de brede banden. Maar de Santos weert zich kranig.

Stevige paden

Bedevaren tijdens Midsommar

Vandaag is het echt warm. Uiteindelijk loopt het tegen de dertig graden. Temperaturen waar ze in midden Zweden niet aan gewend zijn. En zo warm dat ik daadwerkelijk op mijn watergebruik moet gaan letten. Bijvullen kan wel later verandert in bijvullen zodra het kan. Gelukkig zit ik nu op de pelgrimsroute en zijn er mogelijkheden te over die worden aangeboden door mensen die langs de route wonen. Van water tot gratis koffie en van een zitplaats (veelal uit de wind en in de zon) tot een toilet. Het bedevaren wordt je wel makkelijk gemaakt op dat vlak. Ik wordt ook uit mijn droom gehaald voor wat betreft midsommarafton. Een stel dat deze vrije dag heeft aangegrepen om een nachtje de bikepacken haalt mij in en we fietsen een tijdje samen op. Dit feest, zo leggen ze uit, vieren de Zweden in huiselijke kring. Misschien dat er op de zaterdag in de dorpen nog wat cultureels te beleven valt, maar het is geen volksfeest.

Doorrijden

De route van St. Olavsleden die ik via Komoot in mijn navigatie heb gezet, is niet zo nauwkeurig als de route van Oslo naar Sundsvall. De bordjes geven soms voor fietsers wat verwarrende informatie. Een enkele keer duw ik mijn fiets met bepakking en al een geitenpad op. Maar het is geen seconde saai. Ik hoop vandaag in Bräcke of iets daarbuiten een geschikte plek te vinden om wat langer te blijven. Na acht dagen achter elkaar fietsen kan mijn lichaam wel een rustdag gebruiken. Maar de kampeerplek in Bräcke blijkt wel heel erg louche en de Gården Eriksberg, dat mij alleen al vanwege de naam aansprak, is gesloten. Ik vul mijn bidons bij een kerkhof en stel mij in op wildkamperen. Daarvoor moet ik nog wel een stukje door en de teller begint al flink op te lopen. Ook de klok blijft niet stilstaan, dus als ik het bos uitkom en tegen een steakhouse aankijk, komt deze als geroepen. Eerst goed eten en dan kijk ik wel verder.

Stevige trek

Op café

Tijdens het eten overweeg ik mijn opties. Als ik ergens een dagje wil blijven, dan moet dat eigenlijk wel een camping zijn. En er zit er eentje op een kilometer of vijftien. Vandaag lijkt een beetje op de tweede fietsdag – het wordt een latertje met veel kilometers. Maar het vooruitzicht van het meest noordelijk gelegen Belgisch café, dat de Vlaamse eigenaren op de website van de camping doen doorschemeren, geeft mij net genoeg moed om ook die laatste kilometers door te blijven trappen. Tegen een uur of acht rij ik in Gällö Camp Viking op en in een recordtijd staat mijn tent en lig ik in het Revsundmeer. Daarna geniet ik, met een klein gezelschap, van livemuziek en Belgisch bier. Ik heb betaald voor één nacht, maar als ik morgen wakker ben dan bedenk ik of ik er een nachtje aan vastplak en een dagje op mijn gat blijf zitten.

En eindelijk met de voeten omhoog

Vi ses snart och hälsningar till alla!

3 antwoorden op “Die Olav is een kuitenbijter”

  1. Leuk om mee te lezen. Begrijp ik uit jouw verslag dat je niet met het boekje van Gea fietst? Maar echt de wandelroute volgt?

    Hij staat op ons lijstje, maar het moet wel te doen zijn met ‘gewone’ trekkingfietsen en bepakking’

    1. Hallo Anja, het ‘boekje van Gea’ dat nu uit is gaat van Oslo naar Trondheim. Ik fiets van Selånger (bij Sundsvall) naar Trondheim en volg de fietsroute die https://stolavsleden.com voor fietsers gepubliceerd heeft. De meeste stukken zijn te doen en er wordt steeds meer rekening gehouden met fietsers (die dan een alternatieve route krijgen).

    2. Aha.
      Bedankt voor de vlotte reactie.
      Misschien volgend jaar juni voor ons een idee.
      Wij zitten nu als bijna 2 maanden in Frankrijk, randje Spanje. Ook heerlijk, vooral Pyreneeën zijn prachtig.

      Groet en fijne trip verder.
      Anja

Laat een reactie achter bij AnjaReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.