De marathon

‘Als je zo ver gaat fietsen dan moet je zeker veel trainen?’ Vragen van deze strekking komen regelmatig voorbij als ik mensen vertel dat ik op pad ga naar Santiago de Compostela. En als ik dan zeg dat ik helemaal niet ga trainen, dat ik zelfs waarschijnlijk helemaal niet op mijn Worldtraveler zit voordat de tocht start, dan kijken ze mij raar aan. Maar zo gek is het eigenlijk niet. Iedereen die een beetje basisconditie heeft kan zo opstappen en beginnen met de reis van zijn of haar leven.

Training on the go

Dat is het voordeel van de fietsvakantie. Zeker als je thuis in Nederland begint. Want de echte kracht heb je pas nodig als het serieus bergop gaat. Voordat je ergens bent waar je dagen moet klimmen heb je al voldoende meters in de benen zitten om dat aan te kunnen. 

Natuurlijk beweer ik niet dat iedereen zomaar van de bank af kan komen, een fiets uit de schuur kan pakken en een paar weken later de Alpen of de Pyreneeen over kan steken, maar als je enigszins sportief aangelegd bent en je zorgt dat je de juiste spullen hebt dan is er veel voor je weggelegd.

Redelijk sportief the next level

En een beetje sportief ben ik wel. Een paar weken voor ik vertrek hoop ik mijn eerste marathon te mogen volbrengen. En voor deze eerste marathon heb ik mijzelf tot doel gesteld dat het wel binnen de vier uur moet gebeuren. Waarom ik zonodig een marathon moet lopen vraag ik mijzelf ook af. 

Misschien omdat er iets mythisch van uitgaat. Misschien omdat het een prestatie is die je niet zomaar neerzet. Je moet er echt wat voor doen (en voor laten). Ondanks dat ik mijn hele leven redelijk sportief geweest ben is dit toch the next level.

Arbeid loont

Ergens na de zomer van 2016 ben ik weer gerichter en fanatieker hard gaan lopen. Doel was de Halve van Egmond, waarvoor ik in de voorbereiding heb meegedaan aan de Zevenheuvelenloop. Daar kreeg ik de smaak te pakken. Training had zin, ik merkte dat ik sterker en sneller werd en zette door. Egmond liep ik boven (mijn eigen) verwachting goed en toen was het besluit genomen. 

De Leiden Marathon op 21 mei. Gekozen vanwege de relatieve kleinschaligheid maar vooral vanwege de datum. Een heel voorjaar om te trainen. Grotere en beroemdere marathons kunnen altijd nog, als ik tenminste mijn hardloopschoenen niet aan de eerste de beste wilg laat hangen.

Uitrusten op de fiets

Na de marathon wacht het fietsavontuur. Geen idee hoe mijn lijf en geest daarop zullen reageren. Conditioneel zal het geen slechte voorbereiding zijn, ik ga met een minimum aan lichamelijke ballast op pad. En mentaal ben ik gewend aan de inspanning want ik loop nu vier tot vijf keer in de week met een gemiddelde afstand die oploopt tot in de zestig kilometer per week. 

Een behoorlijke belasting waarbij ik terdege op moet letten op mijn eten en mijn slaaphuishouding. Hoe dichter de startdag komt hoe meer ik daar mee bezig ben. Eigenlijk zie ik wel uit naar het moment dat ik op kan stappen en heerlijk fietsend uit kan rusten.

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.