Dag 8: Altrip – Bruchsal

Ik doe geen voorspellingen meer. Niet over WiFi, niet over wat ik de volgende dag ga doen, nergens meer over. Beloofde ik gisteren nog dat ik Coby van café Amsterdam in Bruchsal met een bezoekje zou vereren; dicht. En mijn stellige overtuiging dat ik bij een natuurvriendenhuis sowieso geen internet zou kunnen krijgen; het tegendeel zie je in de updates. Op het terras van de bij dit huis horende Gaststätte zit ik met een heerlijke Weizen, tussen de overhangende druiventakken mijn blog bij te werken. De avond begint eindelijk lekker koel te worden. Dat mag ook wel. Het was een warme dag, of ben ik aan de warme kant van de Rijn terecht gekomen?

Moeder wat is het heet

Zoals gepland was het een korte tocht vandaag. Zo’n 65 kilometer over de Bovenrijnvlakte. Ik wou vroeg in Bruchsal aankomen om een middagen te relaxen. De route begon weer even langs de Rijn, maar ik heb daar weinig van gezien vanwege de Rijndijk. Via een onderhand verplichte inkoopstop bij de Lidl kwam ik het stadje Speyer binnen. Duitser dan Duits, met een enorme dom en rijen monumenten. Ik heb er even rondgefietst maar de onrust won het. Over de Rijn. In Leeheim was ik daar stiekem al geweest maar nu is het echt. Pas bij de Bodensee zie ik weer iets van de jonge Rijn terug.

Na de Rijn kwamen de bossen. Erg welkom op mijn eerste echt hete dag. De verschillende thermometers onderweg bevestigden mijn vermoeden. Tussen de 25 en 30 graden. Ik moet er nog een klein beetje aan wennen. Tot nog toe heb ik met twee bidons de dag kunnen redden maar ik merk aan mijn vochtgebruik dat dit geen blijvertje is. Morgen bij diezelfde Lidl maar een stevige waterfles voor achterop de fiets kopen.

Kriegswaffen, nein!

Uiteindelijk ben ik in Bruchsal aangekomen. Een combinatie van mooie oude gebouwen (schijn bedriegt, de stad lag plat in ’45) en een modern winkelcentrum. Ik ben eerst naar de camping gereden en daar merkte ik dat ik echt richting het zuiden rij. Tussen 12:00 en 15:00 gesloten. Echt gesloten. Ik heb even zitten wachten, het was half twee, maar uiteindelijk heb ik op wat mij het trekkersveld leek, mijn tent opgezet. Dat dit geen probleem was bleek toen ik mij ging aanmelden. Ik moest in de loop van de avond maar even langskomen. Erg hartelijke en typische natuurvrienden mensen. Al denk ik dat de natuurvrienden hier van een iets ander slag zijn als bij ons. De leuzen die je her en der ziet zijn vooral gericht tegen ‘Kriegswaffen’. Ik hou mijn mond maar even.

Du hast die Haare schön

Toen alles geregeld was ben ik nog even de stad in geweest. Ik heb nu een Duits kapsel en een afspraak dat morgen om 9 uur de kaart met daarop de route van Weil der Stadt naar Raidwangen klaar ligt bij de boekhandel. Ik mag dus uitslapen. Aan de hand van die kaart ga ik kijken wat morgen mijn einddoel wordt. Het kan zijn dat ik de route blijf volgen tot de camping voor Weil der Stadt, of dat ik eerder oostelijk afbuig en daar ergens een plekje zoek. In ieder geval is ook morgen een korte etappe. Noem het door die korte etappes maar actieve rust.

A presto e saluti a tutti!

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.