Dag 7: Leeheim – Altrip

Dan maar fietsen

Wie het verzonnen heeft mag de spreekwoordelijke Joost weten. Er schijnt deze dagen iets groots te gebeuren op de Hockenheimring. En dat trekt zoveel publiek dat in de wijde omgeving geen betaalbare slaapplaats te vinden is. In ieder geval niet in een Wormser pensionnetje of zoiets. De keuze: 30 kilometer doorrijden of €50 lappen voor een ‘Einzelzimmer’ met gedeelde douche. En geen WiFi… Fietsen dus! Niks korte etappe en ciao halve rustdag. Ik heb nog 1 schone onderbroek dus ik kan met gemak twee dagen vooruit. Morgen ga ik in de herkansing.

Amsterdam am Bahnhofplatz

Een korte etappe van een kilometer of 60 met als eindpunt de camping van een natuurvriendenhuis bij Bruchsal. Daar verwacht ik weinig aansluiting met het wereld wijde web maar ik gok een beetje op het stadje zelf. En uiteraard daar naar café Amsterdam aan de Bahnhofplatz. Volgens de aanvullingen op de site is de eigenaresse niet alleen Nederlands, ze vindt het ook erg leuk als mensen even langs komen.

Omwegen leiden juist naar Rome

Zojuist via de sms bevestigd; ik ga twee dagen omfietsen om langs te gaan (en uit te rusten?) bij Ox, een Scoutingvriend. Dat betekent dat ik woensdag ergens onder Pforzheim de route verlaat om door te steken naar Raidwangen (Nurtingen), onder Stuttgart. Morgen maar op jacht gaan naar een goede fietskaart van die omgeving of in ieder geval een mooie route om er te komen. Vrijdag kan ik dan hopelijk via de Neckar, in Tübingen terug op de route komen, zodat ik dé klim van deel 1 niet hoef te missen. Al zou het best kunnen dat ik tijdens de omweg over Raidwangen de nodige kuitenbijters te verduren krijg. Als ik het goed heb ligt het namelijk in de uitlopers van de Schwäbische Alp.

Een beetje Toscane

Deze dag begon voor vakantiefiets begrippen laat. Op de camping in Leeheim stonden veel jongeren die het erg gezellig hadden. Rond negenen rolden we de camping af. En toen fietste ik weer alleen. Terug over de Rijn. Ik dacht dat gisteren in het teken stond van de wijn maar toen wist ik nog niet hoe vandaag eruit zou zien. Misschien versterkte de zon, toen ik in het glooiend landschap en tussen de wijnranken reed, dat gevoel wel. Precies hoe ik mij Toscane voorstel. In ieder geval ademde alles wat stad en land te bieden hadden wijn. Tot Worms.

Bonte verzameling, niet tot ieders tevredenheid

Na mijn uitermate klantvriendelijke maar ‘teleurstellende’ ervaring met de mevrouw van de tourist office heb ik nog even een rondje gelopen door de stad. Een stad op zondag, dus buiten de ijssalons was er niet erg veel te doen. Dat maakte de beslissing om door te rijden wat eenvoudiger. De route ging verder langs de Rijndijk naar Ludwigshafen. Af en toe een glimpje Rijn, een stuk BASF en verder zo landelijk als je het in en om een stad kunt vinden, met als eindpunt Zeltplatz ‘Blaue Adria’ in Altrip. Een kleine camping met een bonte verzameling van caravans, trekkers en (georganiseerde) jeugdgroepen. Oud, krakkemikkig maar erg leuk opgezet. Voor luxe was ik niet gaan fietsen. Daar dacht een Nederlands stel op de fiets anders over. Net nadat ik ingecheckt was kwamen zij weer volgepakt en volgas langs de receptie fietsen. “Wij zijn niet tevreden” riepen ze, de mevrouw van de receptie in verbouwereerd achterlatend. Ik weet het niet. Voor een nachtje is het een prima plek.

A presto e saluti a tutti!

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.