Dag 34: Lago di Vico – Lago di Bracciano

Een dagje off-track, zomaar zonder schriftelijke begeleiding door het woeste Italië rijden. En ik heb het geweten. Het begon allemaal prima. De gebruikelijke cappuccino bij het eerste het beste barretje, de heuvels vielen mee want het volgen van spoorlijnen en water is meestal succesvol en voor ik het wist zat ik in een plaatsje vlak voor Bracciano. Daar maakte ik een denkfout. Het mooie, witte paadje op de kaart leek een goed alternatief voor de hele drukke autoweg. Het was zelfs iets korter dan de hoofdweg. En als het op een 1:250000 kaart staat, want kan er dan mis mee zijn? Nou van alles. Niet met het paadje zelf misschien maar wel met de wirwar van onverharde paadjes die erachter verscholen lagen. Dwars door de bossen, hortend en stotend omlaag. Toch mountainbiken dus.

Wat daast daar in het struikgewas?

Tot overmaat van ramp bleek dit bos het woongebied van een stel uitgehongerde dazen. Niet een of twee zoals ik al eerder heb gehad, nee, tientallen. Probeer het even voor te stellen: in een afdaling velgbrekende kuilen en overhangende braamtakken proberen te ontwijken terwijl je wild om je heen slaand een poging doet om het aantal steken tot het minimum te beperken. Toen ik eindelijk weer op asfalt zat en met 45 km p/u de vliegen te snel af was moet ik er erg verwilderd uit hebben gezien als ik het gezicht van de boer op de trekker goed gelezen heb.

Afkoeling

En ik was ook nog eens geen steek opgeschoten toen ik weer op de hoofdweg zat. Aan mijn lijf geen polonaise, voor mij slechts gebaande paden naar Bracciano. En daar begon mijn geluk weer een beetje terug te komen. De eerste de beste boekwinkel had een mooie collectie Engelse boeken, dus mijn relaxe middag aan het water zat wel goed.
Bracciano zelf ligt aan de westkant van het meer en omdat het nog vroeg was besloot ik wat meer naar de oostkant te rijden om daar een camping te zoeken. Camping Internazionale en een plekje aan het water. Wat wil je nog meer.

Tropical

De rest van de middag heb ik mij op mijn nieuwe boek gestort, afgewisseld met een frisse duik. Iets wat ook voor de andere campinggasten de enige mogelijke activiteit was. Misschien klink het saai maar het is een heerlijke manier om de warmte een beetje door te komen. Dat wordt nog wat, straks in Rome. Toen ik net de voorspellingen bekeek bleek dat ik mij moet voorbereiden op 34 tot 37 graden. Dat worden halve dagjes vrees ik.

A presto e saluti a tutti!

 

Vraag of opmerking? Laat gerust een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.