Het was weer laat toen ik vanmorgen op pad ging. De disco naast de camping is to blame. Het duurde erg lang voordat ik door de herrie heen kon slapen. Hoe kan ik nou mijn oordoppen vergeten zijn? Ik ben in ieder geval heel rustig opgestart. Ontbijt bij het winkeltje, een cappuccino en zowaar de Volkskrant van zaterdag; het gaf een vredig uit-maar-toch-thuis-tafereel. Iets na negen zat ik in het zadel. Nadat ik op Piazzale Michelangelo nog even gezwaaid heb naar kopie nummer drie van ‘de David’ sloeg de weg linksaf en omhoog. Er stonden namelijk 1145 hoogtemeters op het programma, de afdalingen níet meegerekend. Op en af, dwars door het gebied van de Chianti. Weer tot over mijn oren in de wijn en deze keer ook helemaal in de olie want de wijnranken staan om en om met de olijfbomen. .
Klimmersbenen
Vlak kwam vandaag niet voor in het Toscaanse landschap . Allemaal relatief korte klimmetjes en een paar langere. Ergens moest ik wel lachen om enkele beschrijvingen van de route. Zus en zoveel kilometer op en af met een paar keer 10%. Op het stukje ‘af’ na klopte dit perfect. Het was dus een zweetdag. Onderweg heb ik 4 liter vocht gebruikt en toch moest ik na aankomst nog bij-drinken. Genoeg gezeurd. Het was pittig maar daardoor juist ook lekker. De korte klimmetjes maken dat je het gevoel krijgt ze wel even te kunnen nemen. Tikkie terugschakelen, staan en dan wel even laten zien wie hier de baas is. Heerlijk.
Superlatieven
En dan heb ik nog niet gezegd hoe verschrikkelijk mooi de omgeving was. Jammer dat het Nederlands, in tegenstelling tot het Italiaans, niet beschikt over zoveel mooie superlatieven om schoonheid te beschrijven. Wijngaarden, olijfboomgaarden, woeste, rotsachtige heuvels, slaperige dorpjes, naaldbos en cipressen. Geen moment saai.
Badmuts
En om het af te maken de camping. Het was weer even zoeken naar een recht plekje, het gras is al een tijdje dood en in de bar proberen ze de toeristen alvast aan de prijzen van het stadscentrum te laten wennen, maar er is heerlijk veel schaduw en een zwembad met ligstoelen. Ik ben zelfs, voor het luttele bedrag van €2,50 de trotse eigenaar geworden van een wit-groene badmuts.
Palio
Omdat ik na de fietsdag redelijk opgebrand was, bestond mijn namiddag uit het zwembad en een beetje lezen. Ik blijf hier een dagje en ga morgenvroeg de stad bekijken. Als het mij dan te heet wordt kan ik terug naar de camping voor een combinatie van zon en water. Met een beetje geluk kan ik morgen wat meekrijgen van de Palio, de traditionele paardenrace om de Campo. Als het goed is zijn morgenochtend en avond de voorbereidende races. Het leeft in ieder geval wel want onder de Italianen hier is het ’the talk of the town’.
A presto e saluti a tutti!