Daar sta je dan, in je La Chouffe wieleroutfit. Pal voor de brouwerij van Hertog Jan en tot overmaat van ramp ook pal voor het bijbehorende proeflokaal. Ik heb serieus staan twijfelen om het er toch even van te nemen, gewoon voor het moment. Uiteindelijk heeft het verstand gewonnen. Arcen ligt namelijk nog niet halverwege het geplande dagdoel en ja, 12:00 uur is natuurlijk wel een beetje vroeg voor bier. Dit was het motto van de dag, zo rijdend langs de Maas. De verleiding van aantrekkelijke uitbaterijen variërend van boeren-ijs tot hobby wijnmaker, van koffieschenkerij tot terras sur Meuse. Als ik overal op ingegaan was ik nu nog niet binnen.
Hoog water
Uiteraard kan ik na gister niet zonder een update over het weer. Dat viel alleszins mee. Vanmorgen kon ik onder het afdak, met een kop koffie, de laatste zware buien voorbij zien trekken en was er daarna vooral regendreiging. Af en toe een klein beetje mot of miezer en dat was het wel. Een mooie bevestiging van de extreme hoeveelheid regen was wel dat het voetveer van Wellerlooi naar Blitterswijck vanwege hoog water uit de vaart was genomen. Rond de middag kon de kleding weer op kort en stond daarna de rest van de tocht in het teken van ‘windjack aan – windjack uit’. Na het het douchen heb ik mij voorgenomen om mij morgen gewoon weer in te smeren want juist zo’n welles-nietes zonnetje kan je behoorlijk verrassen.
Exotisch Nederland
De route van vandaag voerde mij door de Maasduinen en langs allerlei plaatsjes waar je normaal alleen van hoort als er overstromingen zijn. Door Venlo en Blerick met als bestemming Roermond. Gisteren verkondigde ik dat het Asselt zou worden maar de camping daar deed niet aan éénnachters omdat de vaste beheerder er niet was. Ik sta nu op een achteraf watersportcamping met een mengsel van stacaravans en rondtrekkers (campers en tenten). Wel verbazend hoe enthousiast en meedenkend de campingeigenaren werden toen ik vertelde dat ik naar Rome fiets. Als ze overal zo doen…
Beetje buitenland
De landschappen die tijdens de tocht aan mij voorbij trokken deden zowel oer-Hollands als exotisch buitenlands aan. Vooral de huizen en de steden geven je het idee dat de landsgrens al lang gepasseerd is. En ook het Duitstalige welkom en dito bordjes op de camping helpen mee met dat gevoel. Dat de bergen eraan komen laat de onderstaande foto (vandaag én onderweg genomen) wel zien.
Routeboekje
Mijn eerste kennismaking met de routeboekjes zijn goed verlopen. Zeker nadat ik mijn kilometerteller een keer goed heb ingesteld. Een prettige omschrijving die je gewoon letterlijk moet volgen. Zo kom ik wel in Rome. Om dat voor elkaar te krijgen ga ik morgen eerst ontbijten in Roermond, daarna de Roer en de Rur volgen. Dag Nederland, hallo Deutschland. Zojuist al even geoefend met mijn Duitse buren op de camping. Dat gaat wel goedkomen. Het wordt een landelijke etappe volgens Hans Reitsma. Eentje die mij op een camping in het plaatsje Düren gaat brengen, waar ik in de verte al de groene heuvels van de Eifel moet kunnen zien.
A presto e saluti a tutti!