Categorie: Homepage

Geplaatst op

Rondje Groningen – de tweede etappe

Het ontbijt van het Dorpslogement staat uitgestald op de trainingstafel van Biljartclub ‘Dicht Bie Diek‘ en met een stevige bodem plus de nodige koppen koffie, slingeren we over een klein fietspaadje tussen de velden Pieterburen uit. Terug naar het Wad. Het weer is druilerig, maar niets om ons zorgen over te maken. De wind is met ons meegedraaid vannacht. Daar zullen we vandaag zeker de vruchten van gaan plukken. In Noorderzijl staan we stil bij de allerkleinste zeehaven van het land. Alleen te bereiken bij hoogwater.

Lees verder “Rondje Groningen – de tweede etappe”
Geplaatst op

Rondje Groningen – de eerste etappe

In de drukte van bevrijdingsdag is spoor 6 van station Zwolle een oase van rust. Ik wacht op de trein naar Groningen, met daarin mijn vader. Het plan voor de komende dagen is een rondje Groningen, of beter gezegd, hét Rondje Groningen. Maar dat is voor de dag van morgen. Vandaag houden we het bij een wandeling door de stad, de fietsen staan veilig achter slot en grendel bij het Martini-hotel. We vieren onze vrijheid met een biertje in de zon, en een simpele maar stevige kroeghap.

Lees verder “Rondje Groningen – de eerste etappe”
Geplaatst op

Oslo en op naar huis

Het is al 2023 en ik besef mij dat mijn reis naar Noorwegen en Zweden hier niet is afgesloten. Schrijvend ben ik blijven hangen op het eindpunt Oslo in een hostel downtoon waar ik wakker word na de eerste nacht van twee. Met een 7-Eleven ontbijtje om de hoek achter de kiezen, loop ik richting het Operahuset om de stad van een grotere hoogte te bekijken. Geen plan verder, maar ik neem mij voor om niet te proberen in een sneltreinvaart zoveel mogelijk highlights mee te pakken en gewoon de stad een beetje in mij op te nemen zoals het komt.

Lees verder “Oslo en op naar huis”
Geplaatst op

Rondje Drenthe

Schapen en hunebedden schieten mij te binnen als ik aan Drenthe denk. De verhalen van veenkoloniën met arme stakkers die hun geluk kwamen beproeven in het turf – al dan niet verplicht – omdat hun geluk elders al lang opgebruikt was. Ik ken de geschiedenis van kamp Westerbork en weet dat Bartje het vertikt om te bidden voor bruune boon’n, maar dan houdt het ook snel op. Naast een weekend fietsen dus een ontdekking van het gebied dat zo dichtbij mijn eigen woonplaats ligt, maar waar ik zo weinig van weet.

Lees verder “Rondje Drenthe”
Geplaatst op

Een nieuw fietsjaar voor de boeg

Aan het begin van een nieuw jaar gaat het steevast kriebelen. Zin om er met de fiets op uit te trekken. En dan bedoel ik niet het zoveelste trainingsrondje, maar echt. In mijn fantasie ben ik al onderweg. Kort of lang, dat maakt nog even niet uit. Gewoon op pad. Tassen op de fiets en gaan. Ik speur websites af, maak een aantal halve plannen en zit al een paar keer gebogen over mijn routeplanner om te proberen de ultieme tocht samen te stellen, inclusief de must-sees en beste plekken om te overnachten. Kortom, het is weer tijd.

Lees verder “Een nieuw fietsjaar voor de boeg”
Geplaatst op

Fietsen langs de frontlijn

Begrensd door aanhoudend Europese corona-geweld en een druk schema op mijn werk wordt het ook deze zomer een kort fietsavontuur. Wel een betekenisvolle. Fietsen langs de frontlijn van de oorlog die een einde moest maken aan alle oorlogen maar met haar gruwelijkheden slechts de overgang markeert tussen oude oorlogen en nieuwe. Een geschiedenis die bij mij op de een of andere manier is weggedrukt door het tastbare van de oorlog die daarop volgde en nog altijd een groot vraagteken voor mij is. Hoe heeft dit zo kort op onze moderne tijd kunnen gebeuren?

Lees verder “Fietsen langs de frontlijn”
Geplaatst op

Prelude

Als ik het erf van kampeerboerderij de Blikken, net buiten Groede, oprij, komt de eigenaresse mij al tegemoet. Op de zitmaaier. Rustig zet ze de machine en daarna haar gehoorbescherming af en heet mij met een heerlijke Zeeuwse tongval welkom. ‘Een Santos’ zegt ze, ‘die zie je de leaste tied stêhts véhker’. Ik reken af met mijn laatste tientje want een pinautomaat heeft ze niet. Slaat ze over. Online bankieren kan wel. En misschien dat ze volgend jaar een QR-code gaat ophangen.

Lees verder “Prelude”
Geplaatst op

Het front bereikt

Gaandeweg de dag begint mijn telefoon steeds vaker te waarschuwen voor nattigheid en ik lees dat het elders in België losgaat. Het vooruitzicht om met slecht weer in en morgen ook weer uit mijn tentje te kruipen, staat mij niet aan, maar een betaalbaar hotel in of om het centrum is helaas niet te vinden. Op hoop van zegen naar de stadscamping dus, waar ik mij tussen de Vlaamse motorrijders nestel en er het beste van hoop.

Lees verder “Het front bereikt”
Geplaatst op

Heuvelland en de Artois

Of het de slechte nachtrust is, het door regen zo nu en dan troosteloze landschap of de oneindige reeks militaire begraafplaatsen – ik krijg de tekst van Willem Vermandere’s ‘Duizend Soldaten’ niet uit mijn hoofd.

A’j van z’n leven in de westhoek passeert
Deur regen en noorderwinden
Keert omme d’n tid die j’ alhier passeert
D’n oorlog ga j' hier were vinden

Ja 't is d’n oorlog da 'j hier were vindt
En 't graf van duuzend soldaten
Altijd iemands vader altijd iemands kind
Nu doodstille en godverlaten

Laat de bomen nu maar zwijgen en dat 't gras niets verteld
En de wind moet 't ook maar nie zingen
Dat julder'n dood tot niets hè geteld
Dat waren al te schrik'lijke dingen
Lees verder “Heuvelland en de Artois”
Geplaatst op

Slag aan de Somme

Na een stevig hotel-onbijt en de bevestiging dat ik ook vandaag binnen mag slapen, verlaat ik kort na negen de stad langs de Scarpe. Het gaat de hele dag op en neer. Eerst nog glooiend, daarna stevig en weer glooiend op het einde. Glooiend is met name heel veel graan en stevig betekend een wat afwisselender landschap. Weer een beetje als de Ardennen. In de loop van de dag neemt de hoeveelheid begraafplaatsen af. Ik fiets er sowieso al voorbij nu. Alleen bij het Duitse Soldatenfriedhof stop ik even. Sobere kruizen, een beetje weggestopt.

Lees verder “Slag aan de Somme”