Tilbake i Norge

Vandaag niet alleen in de verte. Ik fiets ín de bergen. Snel naar het verlaten van Järpen zie ik de eerste tekenen van wintersport. In zomerslaap welteverstaan maar het dorp Åre ademt skiën. Nou ja, op dit moment ademt het vooral mountainbiken, want dat is wat ski-verhuurders verhuren als de sneeuw gesmolten is. Omdat Åre het laatste stuk beschaving in Zweden is, probeer ik nog wat kronen te slijten bij de bakker. Helaas, kontantfritt. Dan maar hopen dat de Zweedse kroon meer waard wordt.

Lees verder “Tilbake i Norge”

Een dagje jammerklagen

Hier volgt een klaagzang dus hou je vast. Geen zin in gezeur? Dan zou ik deze even overslaan. Of niet, want het loopt wel goed af. Maar dit is niet mijn dag. Althans, voor een flink gedeelte. En ja, het weer is er zeker debet aan. Ben waarschijnlijk veel te veel verwend de afgelopen dagen. Want, zoals het meisje van de receptie mij fijntjes liet weten: ‘This is normal Norwegian weather’ en ik krijg, waarschijnlijk uit pure medelijden door mijn druppende verschijning, een gratis douchemunt.

Lees verder “Een dagje jammerklagen”

Trondheim bereikt

Alles ziet er weer mooier uit als de zon schijnt. En dat doet ze. Nog wat waterig en twijfelend, maar niet te ontkennen vallen de stralen op Trondheimfjorden terwijl ik op een zondags tijdstip met koffie en een broodje op de veranda van de hytte zit. Geen haast vandaag. Ik hoef er pas om 11:00 uit. En het doel van vandaag, de kathedraal van Trondheim, ofwel de Nidarosdomen, ligt nog geen vijfentwintig kilometer verder.

Lees verder “Trondheim bereikt”

Uitgerust klimmen

Een kort berichtje vandaag. Het is al laat (voor de fietsende pelgrim) en het was een lange dag op die fiets. Trondheim uit betekent klimmen. En niet zo’n beetje. Maar met de rustdag in de stad en het mooie weer, zit er voldoende power in de benen om te genieten van het afzien. Binnen een paar kilometer laat ik de stad achter mij en zit ik weer middenin de natuur. Na een machtige afdaling rij ik de rest van de morgen langs de uitlopers van het Trondheimfjord tot ik deze bij Borsa verlaat.

Lees verder “Uitgerust klimmen”

Over Dovrefjell gesproken

Het boekje voor ik opstap lezen in plaats van bij aankomst is zo gek nog niet. Ondanks dat ik de route in omgekeerde volgorde rij, had ik aan de informatie ‘…want dit is zowel het allermooiste als ook het allerlastigste traject van het Olavspad’ best wel wat gehad. En de opbeurende zin ‘op een klein stukje na daal je langzaam…’ en ‘per 10 km ga je ongeveer 100 meter naar beneden’ had ook bellen kunnen doen rinkelen voor een etappe in tegengestelde richting.

Lees verder “Over Dovrefjell gesproken”

Regen in het Gudbrandsdal

Over de weersverwachtingen niets dan goeds. Daar kan je hier de klok op gelijkzetten. En je mag dus je optimistisch ‘misschien valt het mee’ ook meteen naar het rijk der fabelen verwijzen. Dat uurtje dat ik loop te lummelen in de hytte, hopend op iets beter weer, is zinloos. Net als de motorrijders naast mij, bind ik mijn spullen toch maar op de fiets, trek ik regenkleding aan en – het moet maar – stap ik op. Eerste actie: iets reflecterends kopen, want mijn wielershirts hebben schreeuwende kleuren maar mijn regenjas niet.

Lees verder “Regen in het Gudbrandsdal”

Tegenwind en tegenzin

Het laatste stuk Gudbrandsdal en door langs het Mjøsa-meer, dat eigenlijk ook in een dal ligt, waardoor er niet zoveel verandert. Op een enkele spetter na hou ik het vandaag wel droog maar moet de hele dag tegen een stevige wind opboksen. Om er toch een beetje de vaart in te houden, probeer ik wat minder te klimmen. De route volgt namelijk zoveel mogelijk het originele wandelpad en gaat daarom regelmatig een keertje extra op en neer. Misschien komt het omdat het einde in zich is, dat ik daar niet zoveel trek meer in heb.

Lees verder “Tegenwind en tegenzin”

Laatste pelgrimsnacht

Aan de andere kant van het Mjøsa-meer hangen de hele dag donkere dreigende wolken. Af en toe lukt het ze om het meer over te steken. Gelukkig steeds voor korte duur, zodat ik vandaag een keer of vier ben natgeregend en net zo vaak weer ben opgedroogd. Kijkend vanuit mijn tentje zie ik op dit moment de laatste(?) wolken richting het noordoosten wegdrijven. Als het goed is wordt het een heldere nacht en fiets ik morgen in de stralende zon de laatste kilometers tot aan Oslo.

Lees verder “Laatste pelgrimsnacht”

Terug bij af

Terwijl de zon de tent al behoorlijk opwarmt, vallen er nog steeds druppels. Oja, ik sta onder de bomen, de enige plek waar de robotmaaier als het goed is niet zou komen tijdens zijn ronde tussen vier uur ‘s middags en acht uur ‘s avonds. Omdat ik tot ik weer thuis ben niet meer in de tent zal slapen, zet ik deze even opnieuw op in de wind en de volle zon. Droog terwijl u wacht. Of eigenlijk meer droog terwijl ik mijn laatste Bever-ontbijt-uit-zakje verorber. Koffie komt versgezet en in een stenen mok.

Lees verder “Terug bij af”

Rondje Groningen – de derde etappe

‘Kunnen we vroeg ontbijten?’ Voor een zondag is dat misschien een beetje gek, maar omdat we tegenwind verwachten en vanavond nog met de trein naar huis moeten, willen we bijtijds opstappen. ‘Half zeven vroeg genoeg?’ Tjerda van B&B ‘De Stelmakerij’ klopt stipt op tijd aan. Even snel een broodje is er echter niet bij. Ze zet een mand vol lekkers op tafel. Versgebakken broodjes, fruit, een eitje en wat al niet meer. Als we ons even voor acht uur in het zadel hijsen zijn we meer dan voldaan.

Lees verder “Rondje Groningen – de derde etappe”