Dag 12: Raidwangen – Tübingen

Omdat ik maar een klein stukje hoefde te fietsen naar Tübingen was heel vroeg opstappen niet nodig. Ik wilde voor de middag op de camping zijn en omdat het echt maar een kilometer of 35 was, kon het ontbijt op een mooie actieve vakantietijd van een uurtje of 8. Met enig succes heb ik zelfs weten te voorkomen dat ik lekkernijen mee zou krijgen dat ik vanwege het gewicht geen enkele heuvel meer op zou kunnen komen. Lees verder “Dag 12: Raidwangen – Tübingen”

Dag 13: Tübingen – Sigmaringen

Vorig jaar was ik in Budapest en heb ik de Donau in vol ornaat gezien. Nu zit ik er vanaf het campingterras tegenaan te kijken en lijkt het net de Ourthe of hooguit de Vecht (maar dan ondiep). Ook de Donau trekt veel fietsers. Deze keer laat de Koga-familie het afweten. Fransen, wat Duitsers en een oost-blokker die ik nog niet nader heb kunnen definiëren, bezetten met mij het kleine trekkersveldje van Erlebnis-camp Out & Back in Sigmaringen. Lees verder “Dag 13: Tübingen – Sigmaringen”

Dag 15: Zech & Lindau (rustdag)

Een dagje relatieve weelde. Toen ik rond een uur of acht wakker werd scheen de zon al. Dat beloofde wat. De campingwinkel was goed voor een luxe ontbijt met vruchtenyoghurt en croissants. Zelfs een kop verse cappuccino was niet teveel gevraagd. Ik heb nog even overwogen of ik het plaatje compleet zou maken met een krant maar omdat er alleen van Bild en de Telegraaf een  exemplaar van vandaag hing, liet ik het nieuws maar even voor wat het was.  Lees verder “Dag 15: Zech & Lindau (rustdag)”

Dag 16: Zech – Bludenz

Gek. Vanaf de Bodensee kon ik de Alpen al zien liggen. Als een achtergrondplaatje. Ver weg. En met een enkele etappe zit ik er middenin. Zodra ik in Oostenrijk voorbij Bregenz reed, een kilometer of 5 van de camping in Zech, waren de bergen de realiteit en kwamen ze snel dichterbij. Langs de snel stromende kunstmatige Rijn en Ill, met af en toe een stukje “oude” rivier, bracht de Lees verder “Dag 16: Zech – Bludenz”

Dag 19: Glurns – Naturns (Tiroler wordt het niet)

Tirol is wintersport, Lederhosen en natuurlijk de plaatselijke ‘Anton mit sein Alpenknödels’ of zoiets. Dat treft. Waldcamping Naturns is vanavond namelijk het decor van het jaarlijkse ‘Waldfest’. Dus terwijl ik dit schrijf jengelt een accordeon er vrolijk op los en bezingt Anton in het onverstaanbaar dialect het mooie leven in de Alpen. Lees verder “Dag 19: Glurns – Naturns (Tiroler wordt het niet)”