Omdat ik maar een klein stukje hoefde te fietsen naar Tübingen was heel vroeg opstappen niet nodig. Ik wilde voor de middag op de camping zijn en omdat het echt maar een kilometer of 35 was, kon het ontbijt op een mooie actieve vakantietijd van een uurtje of 8. Met enig succes heb ik zelfs weten te voorkomen dat ik lekkernijen mee zou krijgen dat ik vanwege het gewicht geen enkele heuvel meer op zou kunnen komen. Lees verder “Dag 12: Raidwangen – Tübingen”
Dag 13: Tübingen – Sigmaringen
Vorig jaar was ik in Budapest en heb ik de Donau in vol ornaat gezien. Nu zit ik er vanaf het campingterras tegenaan te kijken en lijkt het net de Ourthe of hooguit de Vecht (maar dan ondiep). Ook de Donau trekt veel fietsers. Deze keer laat de Koga-familie het afweten. Fransen, wat Duitsers en een oost-blokker die ik nog niet nader heb kunnen definiëren, bezetten met mij het kleine trekkersveldje van Erlebnis-camp Out & Back in Sigmaringen. Lees verder “Dag 13: Tübingen – Sigmaringen”
Dag 14: Sigmaringen – Zech
Toch nog een nachtje Duitsland, twee zelfs. Zech ligt iets voorbij Lindau, aan de Bodensee, eigenlijk precies tussen Lindau en Bregenz in, nog aan Duitse zijde. Bij mooi weer een prima luierplek aan het water en twee steden binnen handbereik om te bezoeken. Waarschijnlijk hou ik het bij Lindau en maak ik er verder een echte rustdag van. Lees verder “Dag 14: Sigmaringen – Zech”
Dag 15: Zech & Lindau (rustdag)
Een dagje relatieve weelde. Toen ik rond een uur of acht wakker werd scheen de zon al. Dat beloofde wat. De campingwinkel was goed voor een luxe ontbijt met vruchtenyoghurt en croissants. Zelfs een kop verse cappuccino was niet teveel gevraagd. Ik heb nog even overwogen of ik het plaatje compleet zou maken met een krant maar omdat er alleen van Bild en de Telegraaf een exemplaar van vandaag hing, liet ik het nieuws maar even voor wat het was. Lees verder “Dag 15: Zech & Lindau (rustdag)”
Dag 16: Zech – Bludenz
Gek. Vanaf de Bodensee kon ik de Alpen al zien liggen. Als een achtergrondplaatje. Ver weg. En met een enkele etappe zit ik er middenin. Zodra ik in Oostenrijk voorbij Bregenz reed, een kilometer of 5 van de camping in Zech, waren de bergen de realiteit en kwamen ze snel dichterbij. Langs de snel stromende kunstmatige Rijn en Ill, met af en toe een stukje “oude” rivier, bracht de Lees verder “Dag 16: Zech – Bludenz”
Dag 17: Bludenz – Pettneu
Dat gaat lastig, de boel schoonhouden terwijl je met je fietsschoenen aan, in het pas gemaaide gras, je tent hebt afgebroken. Ik hoorde mijzelf al excuses aanbieden aan de ‘Putzwutfrauen’. Maar bij het afrekenen kon ik een bescheiden ‘lekker voor je’ ternauwernood onderdrukken. Voor een douche van 5 minuten, een uiterst bescheiden (af)wasje en 3m² gras, Lees verder “Dag 17: Bludenz – Pettneu”
Dag 18: Pettneu – Glurns
Hans Reitsma had voor vandaag een korte etappe omschreven met als zeer zinnige reden dat het lijf af en toe een beetje rust nodig heeft. Ik ben dus vertrokken met het idee om te kijken hoe de benen zouden voelen. En die voelden wel OK. Tot aan Landeck ging het als een speer omlaag. Ik was met korte mouwen van de camping vertrokken Lees verder “Dag 18: Pettneu – Glurns”
Dag 19: Glurns – Naturns (Tiroler wordt het niet)
Tirol is wintersport, Lederhosen en natuurlijk de plaatselijke ‘Anton mit sein Alpenknödels’ of zoiets. Dat treft. Waldcamping Naturns is vanavond namelijk het decor van het jaarlijkse ‘Waldfest’. Dus terwijl ik dit schrijf jengelt een accordeon er vrolijk op los en bezingt Anton in het onverstaanbaar dialect het mooie leven in de Alpen. Lees verder “Dag 19: Glurns – Naturns (Tiroler wordt het niet)”
Dag 20: Naturns – Kalterersee
Ondanks het gejodel van Anton en zijn kornuiten heb ik een prima nacht slaap gehad en zat ik iets over achten weer op het fietspad langs de Etsch. Zo kon ik nog ruim binnen de ongeschreven tijdslimiet een kop cappuccino bestellen in een Meranees barretje met de echte Italianen die daar met de krant onder de arm snel een espresso namen voor ze doorgingen Lees verder “Dag 20: Naturns – Kalterersee”
Dag 21: Kalterersee – Lago di Lévico
En nu is het afgelopen met makkelijk communiceren. Bij Salurn / Salorno was het gedaan met de tweetaligheid en begon het zoeken naar de meest basic woorden om aan te geven dat je wilt afrekenen, kamperen met een klein tentje, of je bidons wilt vullen. Mijn ‘Wat & Hoe Taalgids Italiaans’ kon nog wel eens een hele fijne reismaat worden. Lees verder “Dag 21: Kalterersee – Lago di Lévico”