Een bestemming of route kiezen en dan?

Je gaat het doen. Op fietsvakantie of meerdaagse bikepack-tocht. Dat besluit is genomen maar je moet nog op zoek naar een bestemming of een route om te fietsen. Sommige mensen hebben al duidelijk een doel voor ogen en anderen hebben geen clou waar ze moeten beginnen. Ik heb geen vastomlijnd stappenplan maar wel wat handreikingen waar je misschien iets aan hebt. Het is in ieder geval mijn manier om tot een plan te komen en deze waar nodig onderweg naar believen aan te kunnen passen.

Lees verder “Een bestemming of route kiezen en dan?”

De fietsbus – een spookbeeld ontrafeld of bewezen?

Ik heb het niet op busreizen. Een klein stukje door de stad, als het geen weer is – prima, maar een traject van honderden kilometers? Alsjeblieft zeg. De laatste keer dat ik een nachtelijke busrit dreigde te moeten ondergaan, kon ik er last-minute onderuit door mij op te geven om een auto te besturen die ook terug naar Nederland moest. Met de bus, ik moet er niet aan denken. Opgevouwen zitten, geen kant op kunnen en dan ook nog eens overgeleverd zijn aan een chauffeur die, mij veilig door het verkeer moet loodsen. Of overdrijf ik nu?

Lees verder “De fietsbus – een spookbeeld ontrafeld of bewezen?”

3 niet-essentiële bikepack-items en een guilty pleassure

Het draait bij fietsreizen in het algemeen en bij bikepacken in het bijzonder, meer en meer om steeds minder. Steeds minder mee bedoel ik dan, zodat je letterlijk met minder last onderweg bent en daardoor makkelijker, leuker en verder kunt fietsen. Want alleen de dingen die je thuislaat, zitten je niet in de weg als je een bergop fietst. Sommige spullen moet je nu eenmaal meenemen als je op pad gaat. Over de tent of de slaapzak geen discussie. Maar hoe zit het met de spullen die je tocht net even wat aangenamer maken? Ik noem er drie die bij mij altijd meegaan en eentje die steeds vaker afvalt maar ik dan wel mis.

Lees verder “3 niet-essentiële bikepack-items en een guilty pleassure”

Podcast-debuut

 Als je als kind al met je moeder op vakantie naar Ommen fietst, kun je wel spreken dat hét met de paplepel is ingegoten. Enthousiast vertelt Erik in deze aflevering over zijn eerste tochten en hoe hij als ongelovige pelgrim naar Santiago reed. Maar ook hoe hij zijn Groene Ronde van Ierland beleefde, waar de geschiedenis op straat ligt en hoe hij het nummer Zombie van The Cranberries niet meer uit zijn hoofd kreeg. Dat je na een warme en iets te lange fietsdag ‘met een pak yoghurt voor de supermarkt helemaal zielsgelukkig kan zijn!’  
Lees verder “Podcast-debuut”

Is de fietshelm nu een no-brainer geworden?

Onderweg naar Rome kwam ik het bord tegen dat bovenaan dit bericht staat. Zonder helm op de fiets, hoe haal je het in je hoofd. Nou, gewoon… Wij zijn toch Nederlanders? Die fietsen nu eenmaal niet met een helm op hun kop. Dus ook niet op fietsvakantie, ook al rij je dan door heel ander land met andere wegen, heel ander verkeer en vaak hele andere gewoonten. Eerlijk is eerlijk, ook ik zet pas sinds een paar jaar stelselmatig mijn helm op als ik met de vakantiefiets onderweg ben.

Lees verder “Is de fietshelm nu een no-brainer geworden?”

Fietsen naar Praag

Terwijl Europa langzaam wakker wordt uit de boze droom die Corona heet, stap ik op de fiets naar het buitenland. Dan maar met mondkapjes en handgel. De bikepack-trip door Nederland was te kort en te intensief om geestelijk uit te rusten en ik mot er echt nog even tussenuit voordat in het najaar de mallemolen weer dol draait of wij door de tweede golf aan huis gebonden zijn. Uitganspunten: tussen de 1000 en en 1200 kilometer en een kleine twee weken de tijd. Om basale redenen viel de Jutlandroute naar Denemarken af en heb ik gekozen voor Praag.

Lees verder “Fietsen naar Praag”

Langs Rijn en Lippe

De kop is er af! De vakantie begint met een mondkapje op in de trein. Last-minute toch bedacht dat ik de hele route wil rijden en die begint nu eenmaal in Milligen. Vanaf station Arnhem volg ik de LF3 een stuk. De schipper van het veer bij Huissen had niet terug van een tientje maar met de belofte dat ik de volgende keer dubbel betaal mag ik toch over. Terwijl der Rhein al bij Lobith de Rijn wordt, moet de fietser stroomopwaarts wachten tot voorbij Spijk voor hij zichzelf Fahrradfahrer mag noemen. Voor ik het weet zit ik goed en wel op de route en bestel ik mijn eerste Tasse Kaffee in Emmerich.

Lees verder “Langs Rijn en Lippe”

Stiekem langs het Ruhrgebied naar Lippstadt

Zakje openscheuren, kokend water erin, goed roeren, dichtdoen en acht minuten wachten… Pasta Bolognese! Niet bepaald een culinair hoogstandje vanavond. Internet zegt dat de camping een Biergarten heeft met kleine kaart. Wat internet vergeet te zeggen is dat de openingstijden niet bepaald ruim zijn. Dus toen ik met gezonde trek tegen een uur of zes die kant op liep, bleek dat ik alleen tijd had voor een biertje – wel meteen afrekenen.

Lees verder “Stiekem langs het Ruhrgebied naar Lippstadt”

Via Paderborn op en neer naar Warburg

Haar Nederlands klink als dat van een onzer landgenoten die er onterecht heilig van overtuigd is de Duitse taal machtig te zijn. Maar ik mag sofort mijn tzent aufsetten, doeshen en daarna vorbei kommen. De pot schaft gekookte aardappels met goulash dus Karin, een stevige Duitse dame, gaat er gemakshalve vanuit dat ik niet zelf ga prutsen met een brandertje. Ik moet tenslotte goed eten. Coronamassnahmen daar doet ze trouwens niet aan.

Lees verder “Via Paderborn op en neer naar Warburg”

Flierefluiten naar Hann. Münden

De camping ligt op een eiland in de Fulda en heeft een groot kampeerveld. Oordoppen plaatsen is aangeraden want de brug die over de camping loopt, draagt de doorgaande weg de stad in. Maar dat heb ik er wel voor over want het Radsbrauhaus midden in het centrum van Hann. Münden, ligt op vijf minuten wandelen. Het plan om nog dertig kilometer verder te rijden en morgen wat korter te fietsen, sneuvelt bij het beseffen van zoveel goeds.

Lees verder “Flierefluiten naar Hann. Münden”