‘Die muts en die waterdichte fietshandschoenen mét vingers, kunnen ook wel in het pakketje naar huis’ dacht ik gistermorgen. Want zo koud zou het toch niet worden? Vandaag was ik blij dat mijn persoonlijke keizer in de arena van de grammenstrijd, aan het einde van het gevecht, deze ten la Poste opgeschreven gladiatoren, de opgestoken duim heeft gegeven. Lees verder “Dag 16: St. Jean-Pied-de-Port – Pamplona (77 km)”
Dag 17: Pamplona – Los Arcos (78 km)
Denkend aan de reis naar Santiago heb ik mij geestelijk voorbereid op hitte en op klimmen, niet op tegenwind. Tegenwind van het type ‘herfst-in-de-polder-tegenwind. Ik bedoel dus van het type ‘ik kom niet vooruit terwijl ik aan het afdalen ben’. Dat Spanje een andere tak van sport zou worden wist ik maar dit was aan mijn aandacht ontsnapt. Lees verder “Dag 17: Pamplona – Los Arcos (78 km)”
Dag 20: Burgos – Carrión de los Condes (100 km)
Als het je voor de wind gaat dan is het makkelijk om te genieten van de lange rechte stukken en eindeloze graanvelden om je heen. Maar iedere lopende pelgrim die je, naarmate het warmer wordt, ziet zwoegen herinnert je er aan hoeveel geluk je hebt. Fluitend leg je in een uurtje de afstand af waar zij het grootste gedeelte van de dag voor uittrekken. Lees verder “Dag 20: Burgos – Carrión de los Condes (100 km)”
Dag 21: Carrión de los Condes – León (109 km)
Het heeft drie weken geduurd maar daar was het dan eindelijk. Dat rare, beetje stuurloze gezwabber in het achterwiel na een afdaling die eigenlijk niet echt geschikt was voor een volgeladen vakantiefiets. In het zicht van de haven, dat wel. Met de fiets aan de hand de camping op lopen en een mooie klus voor de boeg voordat ik het zwembad in mocht duiken. Lees verder “Dag 21: Carrión de los Condes – León (109 km)”
Dag 22: León (rustdag)
Het was toch de fietsbare route vanaf de camping naar de stad? Het zal wel. Twee busjes van de Guardia Civil rijden voorbij en schenken mij geen enkele aandacht. Met dichtgeknepen billen en vertrouwend op de felgele tassen dan maar. De ring van León. Auto’s razen met een noodgang voorbij. Tot de eerste afrit de bebouwde kom in. Fietsen in Spanje is een heel avontuur. Lees verder “Dag 22: León (rustdag)”
Dag 23: León – Molinaseca (109 km)
Met een fikse comida achter de kiezen de laatste paar kilometer naar de camping rijden. Een naderend stormfront in de rug. Dan sta je op de splitsing. Het is vroeg in de middag en de benen voelen goed. Ja precies, niet naar de camping maar omhoog. Over de berg en maar hopen dat deze het slechte weer zal tegenhouden. Lees verder “Dag 23: León – Molinaseca (109 km)”
Dag 24: Molinaseca – Portomarín (134 km)
In het laatste stuk van de klim is souplesse al lang vervangen voor stoempen. Met nog één tandje in de reserve zwoeg ik mij van bocht naar bocht. Net zacht genoeg om mijn benen niet te laten ontploffen maar verre van relaxt. Het zweet gutst. Dat is ook niet gek, want de zon staat vol te schijnen. Tot ik aankom bij een soort van tussenpas, waar mijn klim links omheen gaat. Lees verder “Dag 24: Molinaseca – Portomarín (134 km)”
Dag 25: Portomarin – Santiago de Compostela (106 km)
Enigszins verdwaasd kijk ik naar alle drukte om mij heen over het plein voor de kathedraal van Santiago de Compostela. Expres nog even gestopt om aan de rand van de stad een hapje te eten. Alsof ik het moment van ‘er zijn’ voor mij uit probeerde te schuiven. Vijfentwintig dagen waarvan drieëntwintig daadwerkelijk op de fiets zijn voorbij en ik ben er. Lees verder “Dag 25: Portomarin – Santiago de Compostela (106 km)”
Dag 26: Santiago – Finisterre (120 km)
Terug op de fiets voor het allerlaatste stukje van de route. Een soort bonus-track zou je kunnen zeggen. Op naar paal 0,000. De plek waar, volgens de overleveringen, het lichaam van St. Jacob aan wal is gebracht en Keizer Karel zijn lans in de grond stak om aan te geven dat zijn rijk zo wel groot genoeg was. Lees verder “Dag 26: Santiago – Finisterre (120 km)”
Dag 27: Finisterre – Santiago (91 km)
Maarten van Roozendaal had het er al over. Gisteren bleek de een na allerlaatste te zijn. Het einde van de wereld is niet het einde van de fietsreis. Geen bussen dus ook die laatste streep terug naar Santiago kan gewoon op eigen kracht. Een boel eigen kracht want het eerste stuk kwam overeen met het laatste stuk van de heenreis. En dat ging voornamelijk omlaag. Lees verder “Dag 27: Finisterre – Santiago (91 km)”