Vandaag is mijn laatste dag thuis. En de laatste dag waarop ik het Nederlandse ‘zomerweer’ aan mij voorbij kan laten trekken zonder er verplicht in te moeten staan. Al geniet ik nu van een waterig zonnetje in de studeerkamer, de weersverwachtingen laten niet het allerbeste zien. Vrij vertaald is een neerslagkans van 85% een garantie op een nat pak. Maar ach, ik ga naar het zuiden, de zon tegemoet. Zoals het er nu uitziet wordt het alleen de eerste twee dagen afzien en komt daarna het mooie weer. De eerste twee dagen? Dat zijn dus de Nederlandse dagen. En nee, ik ga daar geen conclusies uit trekken.
Verhalen en tips
Gistermiddag ben ik nog even bij mijn ouders geweest. Zij hebben de tocht een aantal jaar geleden gemaakt. De dag ging dus over fietsen, over kilo’s, routes en over campings die ik echt wel of echt niet moet bezoeken. Want was daar was niet dat aardige vrouwtje? En dat hoge gras, die hond, het hek? Niet meefietsen met Duitsers op een racefiets want dan krijg je de neiging om je tassen in het ravijn te gooien. Allemaal nuttige tips waarmee ik de reis kan veraangenamen. Met een toost is deze in ieder geval gezegend.
Slippers, muziek en Italiaans
Lekker uitgeslapen en wakker geworden met koffie en muziek. De dag staat vooral in het teken van de laatste huishoudelijke zaken en een beetje rommelen. Ik heb de neiging nu nog niet maar hoogst waarschijnlijk pak ik vandaag mijn tassen nog een keer opnieuw in om erachter te komen dat alles al goed zat. Teenslippers of wandelsandalen? Goretex jas of Softshell. Dat zijn de allerlaatste afwegingen. Verder draait mijn laptop overuren om ervoor te zogen dat ik een bomvolle iPod mee kan nemen. Muziek voor iedere stemming of gelegenheid en een spoedcursus Italiaans. Dan kan ik tijdens het beklimmen van de Reschenpas oefenen om op de camping uit te leggen dat ik maar een klein plekje voor mijn tent zoek, zonder elektriciteit en andere luxe, voor een dito schappelijke prijs.
De proloog
Morgen is het echt zo ver. De eerste etappe. Nog niet op de route maar al wel onderweg. Deze etappe is de aanloop, de touretappe in het buitenland, de proloog maar dan wel vast een lange. Via een combinatie van LF routes en knooppunten ga ik naar mijn (vooralsnog) enige gereserveerde overnachtingsplek. Scouting kampeerterrein Herrendal in Mook. Vanaf daar pak ik de route op langs de Maas naar het zuiden…
A presto e saluti a tutti.