Gek. Vanaf de Bodensee kon ik de Alpen al zien liggen. Als een achtergrondplaatje. Ver weg. En met een enkele etappe zit ik er middenin. Zodra ik in Oostenrijk voorbij Bregenz reed, een kilometer of 5 van de camping in Zech, waren de bergen de realiteit en kwamen ze snel dichterbij. Langs de snel stromende kunstmatige Rijn en Ill, met af en toe een stukje “oude” rivier, bracht de route mij tot onderaan de beklimming van de Arlbergpas in Bludenz.
Zeker de tweede helft van de etappe reed ik echt tussen de bergen. Links en rechts van mij de duizenders en voor mij het echte werk. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Ook op de camping. TV en internet vallen in het niet. Alleen een stoeltje (met maar twee pootjes) en het uitzicht is voldoende om urenlang te blijven genieten.
Putzwut
Of het een bestaand Duits woord is weet ik niet zeker. De twee Oostenrijkse dames die ogenschijnlijk de camping in Bludenz leiden, lijden er in ieder geval aan. Spik en span is het understatement van de eeuw in vergelijking tot de netheid op deze camping. Gras als een biljartlaken, overal bloemenperkjes zonder ook maar een sprietje onkruid, keurig geveegde straat, sanitair waar je bijna niet naar binnen durft en ga zo nog maar even door.
Ik krijg de neiging om mijn voeten te vegen als ik het asfalt op loop of juist het gras. Om het over het toilet maar net te hebben. Maar wel erg mooi, met uitzicht op de bergen rondom. En dan te bedenken dat ik de dames stoorde in hun ‘Mittagruhe’ die ze overigens doorbrachten met, je raadt het al, poetsen. Gelukkig kreeg ik na inlevering van mijn rijbewijs een sleutel van het sanitair en mocht ik mijn tent opzetten. Hef rijbewijs gaf voldoende vertrouwen dat ik niet zomaar weg zou gaan zonder te betalen en morgen vroeg zou geen probleem zijn.
Puzzel
De ‘ik-zie-het-wel-instelling’ waarmee ik tot nu toe mijn etappes indeelde heb ik toch een klein beetje losgelaten. Vanavond boekje 2 en 3 tot aan Rome doorgeworsteld om te kijken hoe ik ongeveer uit zou komen met reisdagen en ook campings. Gewoon voor mijn gemoedsrust en zodat ik niet dagen tekort kom omdat ik teveel rustdagen heb genomen of juist ineens een week in snikheet Rome moet vertoeven. Daar wil ik een dag of drie voor uittrekken.
Wilde plannen
Onderweg de Stelvio, Venetië, Ferrara, Florence en Sienna of misschien juist wel dat dagje luieren aan Lago di … En ja hoor, de 40 dagen zitten al vol. Niet dat ik nu moet gaan haasten hoor. Ik sta dan gewoon af en toe heel vroeg op om voor de siësta ergens te zijn en dan de middag en avond te gebruiken om de stad te bezoeken of juist met mijn voeten in het lago te zitten.
Morgen eerst de Arlberg.
A presto e saluti a tutti!