Verhalen tussen bikepacktrips en fietsvakanties
Tirol is wintersport, Lederhosen en natuurlijk de plaatselijke ‘Anton mit sein Alpenknödels’ of zoiets. Dat treft. Waldcamping Naturns is vanavond namelijk het decor van het jaarlijkse ‘Waldfest’. Dus terwijl ik dit schrijf jengelt een accordeon er vrolijk op los en bezingt Anton in het onverstaanbaar dialect het mooie leven in de Alpen. Lees verder “Dag 19: Glurns – Naturns (Tiroler wordt het niet)”
Ondanks het gejodel van Anton en zijn kornuiten heb ik een prima nacht slaap gehad en zat ik iets over achten weer op het fietspad langs de Etsch. Zo kon ik nog ruim binnen de ongeschreven tijdslimiet een kop cappuccino bestellen in een Meranees barretje met de echte Italianen die daar met de krant onder de arm snel een espresso namen voor ze doorgingen Lees verder “Dag 20: Naturns – Kalterersee”
En nu is het afgelopen met makkelijk communiceren. Bij Salurn / Salorno was het gedaan met de tweetaligheid en begon het zoeken naar de meest basic woorden om aan te geven dat je wilt afrekenen, kamperen met een klein tentje, of je bidons wilt vullen. Mijn ‘Wat & Hoe Taalgids Italiaans’ kon nog wel eens een hele fijne reismaat worden. Lees verder “Dag 21: Kalterersee – Lago di Lévico”
En ineens waren ze weg. De hele dag heb ik er tussenin gefietst. Soms in de verte, soms op armlengte en zo steil dat je levensgevaarlijke capriolen uit moest halen om de top te kunnen zien. De bergen. Vlak voor Basanno del Grappa is het plotsklaps voorbij en fietste ik door een lieflijk glooiend, Italiaans landschap het stadje binnen. Lees verder “Dag 22: Lago di Lévico – Bassano del Grappa”
Een avond en een nacht beschaving, een Italiaans ontbijt waardoor mijn eerste stop bij de supermarkato was en een etappe in een totaal ander landschap dan de afgelopen dagen. Zo begon mijn dag. Bewolkt en eigenlijk best een lekkere temperatuur voor een doordeweekse fietsdag. Ineens reed ik tussen de slaperige Italiaanse boerendorpjes en de maïs. Lees verder “Dag 23: Bassano del Grappa – Oriago”
Hoe luidt die bijnaam ook alweer? Venetië is het Giethoorn van het zuiden? Nou, daar is geen woord aan gelogen. En ze is zelfs een beetje groter en indrukwekkender dan haar kleine broertje tussen de Wieden. Wat een bijzondere stad. Bijna onwerkelijk. Alles gaat er over het water. Vuilnis, politie, ambulance, de bus, de post, noem maar op. Lees verder “Dag 24: Venetië (rustdag)”
Dat was een eind! Al ging het eigenlijk wel voorspoedig. Om 7 uur reed ik de camping af en voor ik het wist zaten de eerste 50 km er alweer op. Ik had me ingesteld op een saai stuk en dat was het ook. Droge, dorre maïsvelden zover het ook kon reiken. Ik vroeg ik mijzelf af of maïsvelden aan hun einde altijd zo dor zijn. Lees verder “Dag 25: Oriago – Ferrara”
Het laatste dagje Po-vlakte begon lekker koel en niet eens overdreven vroeg. Vlak voor het slapengaan was het in de verte aan het bliksemen. Met wat ervaringscijfers van eerdere warme dagen in het achterhoofd heb ik mijn achteloos opgezette tent nog even nagelopen en her en der wat haringen écht in de grond geslagen. Terecht, want er was nog een beste bui gevallen. Lees verder “Dag 26: Ferrara – Bologna”
Linksaf de camping af en na een paar kilometer rechtsaf omhoog. De wereld liep weer schuin en dat had meteen effect op mijn snelheid. Maar dat geeft helemaal niet. In totaal ging het een kilometer of 30 rustig omhoog en de laatste tien begon het echte klimmen tot aan de Passo di Rusticosa, het hoogste punt van de dag. Daar kon ik rond de middag mijn ‘ik heb het gehaald Lees verder “Dag 27: Bologna – Monte di Fó”
Zoals het hoort op een zondag heb ik vanmorgen een beetje uitgeslapen. Het was pas na zevenen dat ik wakker werd. Meestal begint de zon samen met mijn biologische klok al eerder te rammelen. Vers brood, jam en een liter koude melk uit de campingwinkel waren voldoende om mij weer een goeie opkikker te geven. Na een tot ziens aan mijn medefietsters ging Lees verder “Dag 28: Monte di Fó – Florence”