Daar zit je dan. Zwembroek, slippers en een t-shirt voor de vorm, om 10 uur ‘s avonds voor de tent. Het was even klimmen, het was even warm maar het is de moeite waard. Een rustige, luxe camping, gezellig met een rijtje Hollandse fietsers bij elkaar. Van het rijtje al twee stellen die ik eerder getroffen heb, waarvan een voor voor de vijfde keer. Lees verder “Dag 9: Bruchsal – Schellbronn”
Dag 10: Schellbronn – Raidwangen (Nürtingen)
Ohne Hans
Zonder de begeleidende aanwijzingen van Hans Reitsma op pad. Kaart voorop, een grenzeloos vertrouwen in de Duitse ‘ausgeschilderte Radwegen’ en een aantal plaatsen waar ik sowieso langs moet gaan om het klimmen niet uit de hand te laten lopen. Mijn gok was dat het op die manier ongeveer 75 kilometer moest zijn maar de toeristische kaart liet nogal wat ruimte over voor het invullen van hoogtemeters. Lees verder “Dag 10: Schellbronn – Raidwangen (Nürtingen)”
Dag 11: Raidwangen en omgeving
Grundlich und gross
Voor fietsvakanties een beetje een ongewone dag maar om het doorlopen van de nummering niet teveel in de weg te zitten toch nog even een klein stukje tekst. Het zou anders namelijk zo’n gat in de serie opleveren. En het is natuurlijk niet zo dat ik vandaag niets gedaan heb. Na een nacht goed slapen (slaapbanken zijn zo slecht nog niet) een echt Duits ontbijt met verse ‘Brötchen’ en espresso. Lees verder “Dag 11: Raidwangen en omgeving”
Dag 12: Raidwangen – Tübingen
Omdat ik maar een klein stukje hoefde te fietsen naar Tübingen was heel vroeg opstappen niet nodig. Ik wilde voor de middag op de camping zijn en omdat het echt maar een kilometer of 35 was, kon het ontbijt op een mooie actieve vakantietijd van een uurtje of 8. Met enig succes heb ik zelfs weten te voorkomen dat ik lekkernijen mee zou krijgen dat ik vanwege het gewicht geen enkele heuvel meer op zou kunnen komen. Lees verder “Dag 12: Raidwangen – Tübingen”
Dag 13: Tübingen – Sigmaringen
Vorig jaar was ik in Budapest en heb ik de Donau in vol ornaat gezien. Nu zit ik er vanaf het campingterras tegenaan te kijken en lijkt het net de Ourthe of hooguit de Vecht (maar dan ondiep). Ook de Donau trekt veel fietsers. Deze keer laat de Koga-familie het afweten. Fransen, wat Duitsers en een oost-blokker die ik nog niet nader heb kunnen definiëren, bezetten met mij het kleine trekkersveldje van Erlebnis-camp Out & Back in Sigmaringen. Lees verder “Dag 13: Tübingen – Sigmaringen”
Dag 14: Sigmaringen – Zech
Toch nog een nachtje Duitsland, twee zelfs. Zech ligt iets voorbij Lindau, aan de Bodensee, eigenlijk precies tussen Lindau en Bregenz in, nog aan Duitse zijde. Bij mooi weer een prima luierplek aan het water en twee steden binnen handbereik om te bezoeken. Waarschijnlijk hou ik het bij Lindau en maak ik er verder een echte rustdag van. Lees verder “Dag 14: Sigmaringen – Zech”
Dag 15: Zech & Lindau (rustdag)
Een dagje relatieve weelde. Toen ik rond een uur of acht wakker werd scheen de zon al. Dat beloofde wat. De campingwinkel was goed voor een luxe ontbijt met vruchtenyoghurt en croissants. Zelfs een kop verse cappuccino was niet teveel gevraagd. Ik heb nog even overwogen of ik het plaatje compleet zou maken met een krant maar omdat er alleen van Bild en de Telegraaf een exemplaar van vandaag hing, liet ik het nieuws maar even voor wat het was. Lees verder “Dag 15: Zech & Lindau (rustdag)”
Dag 16: Zech – Bludenz
Gek. Vanaf de Bodensee kon ik de Alpen al zien liggen. Als een achtergrondplaatje. Ver weg. En met een enkele etappe zit ik er middenin. Zodra ik in Oostenrijk voorbij Bregenz reed, een kilometer of 5 van de camping in Zech, waren de bergen de realiteit en kwamen ze snel dichterbij. Langs de snel stromende kunstmatige Rijn en Ill, met af en toe een stukje “oude” rivier, bracht de Lees verder “Dag 16: Zech – Bludenz”
Dag 17: Bludenz – Pettneu
Dat gaat lastig, de boel schoonhouden terwijl je met je fietsschoenen aan, in het pas gemaaide gras, je tent hebt afgebroken. Ik hoorde mijzelf al excuses aanbieden aan de ‘Putzwutfrauen’. Maar bij het afrekenen kon ik een bescheiden ‘lekker voor je’ ternauwernood onderdrukken. Voor een douche van 5 minuten, een uiterst bescheiden (af)wasje en 3m² gras, Lees verder “Dag 17: Bludenz – Pettneu”
Dag 18: Pettneu – Glurns
Hans Reitsma had voor vandaag een korte etappe omschreven met als zeer zinnige reden dat het lijf af en toe een beetje rust nodig heeft. Ik ben dus vertrokken met het idee om te kijken hoe de benen zouden voelen. En die voelden wel OK. Tot aan Landeck ging het als een speer omlaag. Ik was met korte mouwen van de camping vertrokken Lees verder “Dag 18: Pettneu – Glurns”